Noa Zuidervaart

“de slang verhult zich in mijn droom
onder een maagdelijk wit kleed
 
hij lust mijn onbevlekte angsten
rust in een tempel met een tombe
 
de tactiliteit in het woord van God
en de plek waar ik ben opgegroeid
 
vormen het lichaam en haar wetten
de sympathie van alle dingen”

DE SYMPATHIE VAN ALLE DINGEN - NOA ZUIDERVAART (1999)

Verspreid over verschillende mediums, van klei en verf tot de digitale technieken, verken ik op niet-lineaire wijze mijn denkbeeldige werkelijkheid. Met fragiele tekenlijnen in combinatie met sculpturen, maskers en textielobjecten schets ik de droomachtige taferelen die hieruit voortkomen. Deze taferelen zijn vaak persoonlijk en een gefragmenteerde vertelling over brede en onuitputtelijke thema’s als de dood, verlangen, identiteit en vergankelijkheid.
Hierbij ga ik clichés niet uit de weg. De manier waarop universele onderwerpen door de tijd heen zijn afgebeeld en gereproduceerd door verschillende culturen en kunstenaars inspireren mij bij het creëren van mijn eigen werk. Ik zie het vervaardigen van beeld dan ook als een eeuwenoud ritueel waarmee ik de tekens uit het verleden kan hergebruiken en herinterpreteren.

Mijn praktijk kent geen vaste werkwijze, maar vindt vorm in een diversiteit aan eindproducten, zoals zines, (digitale) installaties, websites, sculpturen en beeldenreeksen. De interdisciplinaire aard van mijn werken resulteert in een schets van de wereld die beweegt tussen het virtuele en het reële, het imaginaire en het wezenlijke, en het analoge en het digitale.
Nadat ik een periode veel op de computer heb gewerkt, ben ik op dit moment bezig met het herontdekken van een analoge benadering. Hierin staan materialen als keramiek, textiel en hout centraal. De confrontatie met zo’n fysiek materiaal vraagt om een heel andere benadering dan de digitale wereld die ik eerst verkende. Juist die tegenstelling tussen het virtuele van de digitale wereld en het materiele van de fysieke wereld intrigeert mij.

Mijn afstudeerwerk bestaat uit een installatie die voortborduurt op dit gedachtegoed. Hierbinnen neem ik de rol van archeoloog aan. Door actief waar te nemen, te lezen, herinneren en associëren ontdoe ik de artefacten die mijn hoofd bezetten van hun stof en verwezenlijk ze tot kunstobjecten. Ik speel met symbolen en vormen die een universele betekenis dragen, zoals brandende kaarsen, schakelkettingen en stenen, met als doel de denkbeeldige wereld uit mijn eerdere werk te verwezenlijken en uit te bouwen.
Voorgaande personages en ideeën vinden in dit nieuwe werk hun terugkeer, maar komen levendiger en doordachter voor door hun fysieke verschijningsvorm en levensgrote formaat. Door de figuren weer te geven als apathische wezens die met onbewogen kalmte toegeven aan onheilspellende omstandigheden probeer ik een beeld van de mensheid te schetsen die zowel verontrustend als bemoedigend is en het idee van een alomtegenwoordige dualiteit omarmt.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 11 juni 2021

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.