naar verhaaloverzicht
5 juni 2023
Het mooie én irritante aan opera
Hoe moet je La Voix Humaine tegenwoordig, als vrouw, benaderen? Een stuk over een vrouw die met haar ex-geliefde belt, een stuk waaruit blijkt dat hun relatie niet helemaal gezond was. “Alles is haar schuld,” zegt Imke. “En hij doet alles fantastisch. Althans, volgens het personage zelf…” Aan het einde van de opera kiest ze voor suïcide. “Moeten we dat soort verhalen laten zien? Waarin vrouwen volledig afhankelijk zijn, onderdrukt of gemanipuleerd worden door een man? Het stuk staat al jaren op mijn verlanglijstje om iets mee te doen. Zeker omdat er onder de klassiekers zo weinig grote vrouwenrollen zijn. Maar ik ben er nu achter dat zelfs in dit stuk de man uiteindelijk centraal staat.” Ze herkent zichzelf wel in de schuchtere houding en onzekerheden van de hoofdpersoon. “Ik herken mij niet altijd in de stoere, onafhankelijke vrouwen die vandaag de dag een podium ‘moeten’ krijgen. Eigenlijk is daarmee juist weer een nieuw hokje gecreëerd. Alsof bij emancipatie een bepaalde soort vrouw hoort."
Haat-liefdeverhouding met opera
Voor haar afstuderen onderzocht Imke verschillende bewerkingen van La Voix Humaine. “Ik heb tijdens deze master echt het genre opera ontdekt. Ik heb er een beetje haat-liefdeverhouding mee. De zang is correct, het spel is dramatisch — en dat is consistent. Het is een strak genre, maar doordat alles zó dramatisch wordt neergezet, verdwijnt de dynamiek een beetje.”
Ik herken mij niet altijd in de stoere, onafhankelijke vrouwen die vandaag de dag een podium ‘moeten’ krijgen. Eigenlijk is daarmee juist weer een nieuw hokje gecreëerd. Alsof bij emancipatie een bepaalde soort vrouw hoort."
Imke denkt vaak na over het feit dat ze een muziektheatermaker is, zonder zelf muziek te maken of te componeren. “Dat was in het begin best lastig. Maar ik heb ook van docenten het vertrouwen gekregen in het feit dat je muziektheater op verschillende manieren kunt benaderen. Ik vertrouw daarbij echt op mijn intuïtie — waarom spreekt dit mij aan? Waarom vind ik dit mooi? Dan blijkt daar later vanuit de theorie een verklaring voor te zijn, maar het is juist mooi om het zo te benaderen. Ik kan deze nieuwe wereld ontdekken vanuit pure nieuwsgierigheid, zonder dat ik geschoold hoef te zijn in muziektheater.”
Muzikale verwijzingen
Na haar afstuderen gaat Imke gaat door met het theatercollectief WOLF WOLF, waar ze nu voorstellingen mee maakt. “Ik blijf nieuwsgierig naar opera, naar het genre muziektheater, en waar dat mij nog gaat brengen. De afgelopen twee jaar heb ik dankzij mijn opleiding een sterkere mening gekregen over het genre.” Hoe meer je over iets leert, hoe meer je een eigen mening kan vormen. “Ik heb zin om meer met muzikale verwijzingen te werken. Muziek gebruiken die in de tijd van de eerste opvoering gespeeld werd bijvoorbeeld. Of het inzetten van muzikale tradities die gelinkt zijn aan het thema van een voorstelling.”
Er zijn zo veel faciliteiten: om op te nemen, om een voorstelling neer te zetten. Dat is een enorme luxe, maak daar gebruik van!"
Studenten die zich interesseren voor de master adviseert Imke om zo helder mogelijk hun eigen wensen voor ogen te houden. “Er is zo veel mogelijk, en dat is fijn, maar daardoor kun je ook verdwalen. En er zijn zo veel faciliteiten: om op te nemen, om een voorstelling neer te zetten. Dat is een enorme luxe, maak daar gebruik van!”
Volg Imke
