Op de vlucht in je fantasie
- Theater
Alex Bennett loopt voor alles weg. Ze sluit zich af van de buitenwereld en zoekt afleiding in haar fantasie. Maar hoe lang houdt ze dit vol? Toneelschool-student Risé Benschop neemt je mee in haar eindvoorstelling Alex Bennett. “Ik speel dit stuk voor mijn jongere zelf.”
Opgesloten in haar kamer geeft Alex Bennett vanaf het toneel een kijkje in haar leven. Contact met de buitenwereld vermijdt ze angstvallig. Doormiddel van voice-overs in de kamer, hoor je hoe de jonge vrouw reflecteert op haar gedrag en gedurende de voorstelling inziet dat ze haar fantasieleven niet vol kan houden. Finals-student Risé Benschop van ArtEZ’ Toneelschool liet zich voor haar werk inspireren door de Hikikomori, jongeren uit Japan die zichzelf soms jarenlang opsluiten op hun kamer. Risé: “Een doorgeslagen vorm van verdwijning in fantasie, natuurlijk. Als liefhebber van fantasy zijn zij mijn angstbeeld, zo wil ik niet worden.”
“Film en games zijn niet de enige vormen voor fantasy.”
In haar voorstelling gebruikt Risé ‘wel honderd’ grappige verwijzingen die je snapt als je van fantasy en games houdt, zonder dat het bepalend is voor het verhaal. “Ik houd enorm van fantasy, maar toen ik vroeger naar het theater ging paste ik me aan en probeerde ik interessant te vinden wat ik daar zag. Ik voel de noodzaak om dit verhaal te vertellen en maak deze voorstelling eigenlijk voor de jongere versie van mezelf. Ik wil er een breder publiek mee naar het theater trekken en laten zien dat film en games niet de enige vormen voor fantasy zijn.”
Het verhaal van Alex Bennett vertelt ook dat vermijding van de buitenwereld niet nodig is om jezelf te kunnen zijn. Risé herkent zich daarin: voor haar was het niet vanzelfsprekend om werk te maken dat vanuit haarzelf kwam. Begeleider Silke van Kamp nodigde haar uit om dat wel te doen. Silke: “We herkennen veel van onze gevoeligheden in elkaar. Omdat ik al wat langer in het vak zit, kon ik Risé duidelijk maken dat ze niet alleen is in wat ze voelt.” Risé: “Ik dacht dat fantasy niet thuishoorde in het theater. Dankzij Silke durfde ik veel meer vanuit mezelf te werken.”
One of a kind
Alle facetten die Risé graag gebruikt komen terug in haar eindwerk: de Engelse taal, fantasie en elementair spel. Silke: “De voorstelling is een kroon op haar werk van de afgelopen jaren.” Risé: “Ik speel graag fysieke scenes, niet alles hoeft gezegd te worden met taal. Mime, muziek of stilte om na te denken: het zegt vaak meer dan woorden. Ik kon altijd sparren met Silke en werkte samen met Marlies van de opleiding Docent Theater. Het was een bewuste keuze om een solovoorstelling te spelen, maar ik voelde me geen moment alleen.” Volgens Silke is Risé de afgelopen jaren een eigenzinnige en creatieve maker geworden die magie en fantasy op originele wijze inzet in haar makerschap. “Ze is echt one of a kind, dat wil je hebben in dit vak.”
