Beeldend kunstenaar Ietje Meerman wint stipendium. “Het is een groot cadeau”
- Beeldende Kunst
Onlangs won Ietje Meerman (26), alumnus van de bacheloropleiding BEAR Fine Art, een Groninger beeldende kunst-stipendium. Hoe kijkt zij terug op haar tijd bij ArtEZ? Heeft ze haar draai als autonoom beeldend kunstenaar gevonden? En wat zijn haar toekomstplannen?
Haar route naar BEAR Fine Art in Arnhem was “een interessante”, zegt Ietje zelf. Aanvankelijk dacht zij namelijk dat ze acteur wilde worden. Tijdens een vooropleiding Theater ontdekte ze echter dat ze meer maker is dan acteur. En dat het beeldende bij haar voorop staat. Geen Toneelschool dus voor Ietje. Het werd BEAR Fine Art in Arnhem.
Hoogtepunten
Ietje genoot van de opleiding. Met name de theoretische vakken, zoals Taal & Beeld, raakten een snaar. Ook artistic research bleek haar goed te liggen. Mooie herinneringen bewaart Ietje aan het project Reverse Archaeology. “We filosofeerden over de vraag: welke kunst is over duizend jaar nog van waarde? In een grote ‘tijdcapsule’ begroeven we eigen kunstwerken in de tuin van Museum Arnhem. Deze capsule mag pas in de verre toekomst worden opgegraven.”
Ietje kijkt ook met genoegen terug op de residenties bij Cittadellarte in Biella, Italië. “Ik heb daar veel inspiratie opgedaan.”
Uitdagingen?
Waren er ook hobbels gedurende de opleiding? “Zeker”, bevestigt Ietje. “Zo vond ik het spannend om mijn werk en mezelf aan anderen te presenteren. Ook moest ik leren om op een goede manier feedback te verwerken in mijn werk. En om niet al tijdens het maakproces heel kritisch te zijn op mezelf.”
Dier-mensrelaties staan centraal
Een van de grote pluspunten van de opleiding is volgens Ietje de tijd en ruimte die jonge makers krijgen om hun eigen fascinaties te volgen. “Gaandeweg ontdekte ik dat ik mijn eigen beeldtaal aan het ontwikkelen was. En dat wat ik doe in mijn werk, in lijn ligt met wie ik ben als persoon. Zo raakt bijvoorbeeld de manier waarop mensen met dieren omgaan mij. Ik vind dit een urgent thema. In mijn werk onderzoek ik daarom dier-mensrelaties. Dat doe ik door poëtische narratieven te creëren over dieren, met daarin fictieve elementen.”
Installatie
Voor haar afstudeerwerk bracht Ietje een aantal narratieven samen in een collageachtige installatie. “In deze verhalen vroeg ik me af hoe diep de verstandhouding tussen mens en dier kan zijn. Met verschillende media werkte ik dit uit: teksten, tekeningen, video, performances.” Ietje hoopt dat haar werk ertoe leidt dat mensen zich ervan gewaar worden dat ze niet zo verschillen van dieren. “En dat wij dieren vervolgens met kindness gaan benaderen.”
Residenties, exposities, bijbaan
In de eerste periode na haar afstuderen deed Ietje twee residenties: een in Duitsland bij ArToll Kunstlabor in Bedburg-Hau (met een groep) en bij LekArt in Culemborg (solo), vertelt ze. “Daar verdiepte ik mij in dieren langs de Lek. Ik ging ontmoetingen aan met dieren, maar keek ook naar hun relatie ten opzichte van het rivierenlandschap.” Ze vervolgt: “Verder had ik twee tentoonstellingen: Aaibaren & Onaanraakbaren bij de KunstKathedraal in Oirschot, en een expositie bij De Nieuwe Gang in Beuningen. Om in mijn inkomen te voorzien, werkte ik daarnaast in de souvenirwinkel van Burgers’ Zoo.”
"Steun in de rug"
Een tijdje terug verhuisde Ietje van Arnhem naar Groningen. Vlak daarna zag ze een open call langskomen voor een Groninger beeldende kunst-stipendium van de gemeente Groningen, Kunstpunt Groningen en Academie Minerva. Dit is bedoeld om jonge, veelbelovende kunstenaars te stimuleren en ondersteunen.
Na aanvankelijke aarzelingen diende Ietje een projectplan in. Zij mocht haar plan uitwerken en presenteren. En tot haar verrassing bleek ze uiteindelijk een van de winnaars! “Dat was een enorme steun in de rug”, zegt Ietje. “De jury gaf aan er vertrouwen in te hebben dat ik, met de juiste begeleiding, een mooie ontwikkelingsslag kan maken als jonge kunstenaar.”
Taal van het landschap
Ietje schetst dat zij zich zal verdiepen in de taal van het Noord-Nederlandse landschap. Haar zoektocht krijgt een beeldend karakter: “Ik wil vooral film inzetten, in combinatie met poëtische teksten.” Ook zal ze het verleden betrekken, door in archieven te duiken en historische landkaarten te gebruiken. “Het moet zich nog een beetje uitkristalliseren. Momenteel denk ik eraan om onder andere terpen en wierden een rol te geven. En natuurlijk is er eveneens een rol weggelegd voor dieren.”
Honorarium en ontwikkeling
Het stipendium bedraagt 20.000 euro. De helft is haar honorarium, vertelt Ietje, de andere helft is bedoeld voor onder andere materialen en voor begeleiding door een kunstprofessional van de Noordenaars.
Dankzij het stipendium kan Ietje zich de komende tijd op haar project focussen. “Dat is een groot cadeau”, stelt de jonge kunstenaar, die inmiddels haar draai in haar eigen praktijk aardig heeft gevonden. “Het is intensief, omdat je niet alleen druk bent met creëren, maar ook met bijvoorbeeld administratie en promotie. Maar ik denk dat ik een goede balans heb tussen werk en ontspanning.”
Toekomstdromen
In de toekomst wil Ietje graag doorstuderen. “Ik denk aan een bachelor- of masteropleiding in kunst, film of literatuur.” Daarnaast verwacht zij vaker de samenwerking aan te gaan binnen het kunstenaarscollectief Maar er moet iets meer man, dat zij vormt met haar moeder Maartje Meerman. “Eerder maakten we al de expositie Soortgelijk | Dergelijk | Diergelijk, die getoond is bij Plaatsmaken in Arnhem.”
Tips voor nieuwelingen
Heeft Ietje nog tips voor (startende) studenten BEAR Fine Art? “Maak gebruik van alles wat de opleiding te bieden heeft,” adviseert zij. “Niet alleen de werkplaatsen, maar ook de mensen om je heen! Leer van elkaar, vraag feedback aan (gast)docenten en studenten. Zij geven je ontwikkeling een impuls.”
