Master Architectuur: de balans tussen werken en leren, dromen en doen
- Architectuur en...
Drie architecten, drie verschillende perspectieven op de praktijk. Ted Maters, Antoine Bowers en Daniëlle Haasjes zijn alumni van de ArtEZ masteropleiding Architectuur. Hoe kijken ze terug op de opleiding? Hebben ze nog iets gehad aan het onderzoek waarmee ze de opleiding hebben afgesloten? En wat adviseren ze potentiële nieuwe studenten? Daniëlle Haasjes: “Probeer bij jezelf te blijven. Niet te veel met docenten of andere mensen meegaan, maar je eigen weg vinden. Zo groei je niet alleen als architect, maar ook als mens.”

Balans vinden
Voor Daniëlle begon het vroeg: toen ze als kind speelde met LEGO-blokjes. “Die combinatie tussen creativiteit en techniek zat er al vroeg in. Op een gegeven moment is dat steeds verder naar elkaar toe gaan groeien.” Daar herkennen ook Ted en Antoine zich in. Antoine: “Ik wilde iets waar kunst en civiele techniek elkaar konden ontmoeten. Iets betekenen door mijn creativiteit te gebruiken.” Voor Ted is de wens om architect te worden er eigenlijk altijd al geweest. “Ik was altijd al perspectief aan het tekenen, dat soort dingen. Nadat ik afstudeerde in bouwtechniek, dacht ik: laat ik ervoor gaan.”
De master Architectuur biedt concurrent onderwijs: een combinatie van werken en studeren. Als student ga je op een uitdagende manier aan de slag met thema’s als ruimte, context en verhaal. Je leert vrij en creatief denken en ontwikkelt een nieuwe manier van kijken: zo ontwikkel je je tot een eigenzinnige professional met de kennis en kunde om het voortouw te nemen in het vormgeven van de verhouding tussen mens en ruimte.
Dankzij de opleiding weet ik hoe ik open moet staan voor andere mogelijkheden. En hoe ik opdrachtgevers die mogelijkheden ook in kan laten zien."

Ted herinnert zich hoe hij na werkdagen naar huis fietste en dan in zijn hoofd al bezig was met alles wat hij die avond nog moest doen. “Het is zoeken naar de balans,” geeft hij aan. “Maar het voordeel is dat je echt leert af te wisselen tussen het praktische en experimentele. Je krijgt vanzelf een onderzoekende houding. Dankzij de opleiding weet ik hoe ik open moet staan voor andere mogelijkheden. En hoe ik opdrachtgevers die mogelijkheden ook in kan laten zien.”
Het blijkt een terugkerend thema in het werkzame leven van een architect te zijn: de balans tussen dromen en doen. “Je hebt met veel verschillende partijen te maken die allemaal iets van je willen,” zegt Daniëlle. “Je moet aan de ene kant stevig in je schoenen staan en vechten voor je ontwerp. Maar je moet ook door de ogen van iemand anders naar een project kunnen kijken. Je maakt uiteindelijk iets voor mensen. Dan is het belangrijk om verschillende perspectieven te kunnen zien.”
Je maakt uiteindelijk iets voor mensen."
Stories
-
Fadia Ba’abduh maakte een oorlog mee en verloor beide ouders: “We moeten de dood accepteren”
-
“Ik weet hoe verschrikkelijk warm het is om met 30 graden op de bouwplaats te sjouwen en ook hoe koud het is met -5”
-
Masterstudent Architectuur Naomi: “Groeien naar wie ik ben is belangrijker dan groeien naar wat ik zou moeten worden”