Het doorbreken van oppervlakkigheid in de mode met behulp van zorg en community

Een wereld aan achtergronden, een wereld aan perspectief 

Wanneer ze de vraag krijgen om zichzelf te definiëren, kijken de deelnemers van het afstudeerjaar 2023 direct naar elkaar. Dat is deze generatie ten voeten uit: anderen de ruimte bieden om verschillende invalshoeken te belichten. Het zit in hun DNA. Ze komen van over de hele wereld, en hun afkomst bepaalt hun perspectief. Waar de een geschiedenis heeft gestudeerd, heeft de ander een ondernemersachtergrond. Weer een ander komt uit een familie van textielarbeiders.  

Deze diversiteit wordt door alle studenten omarmd. En het zijn juist deze verschillen die hen hebben geholpen echt contact met elkaar te maken. De Nederlandse Annika Lette omschrijft het als volgt: “Omdat we uit zulke diverse werelden komen, letten we er goed op dat iedereen de ruimte krijgt om zich te uiten. Ik denk dat dat een van de bepalende factoren is binnen onze groep. We zorgen dat iedereen zich gehoord voelt.” Deze zorg voor elkaar is iets wat binnen de hele klas wordt gevoeld. Jen Yoon, uit Zuid-Korea, zegt: “Ik denk dat 'zorg' inderdaad het thema is dat ons verbindt. We hebben allemaal verschillende ideeën, maar gaat het over zorg, dan zijn we het al snel met elkaar eens."

De focus verleggen van commercie naar kunst 

De meeste deelnemers die dit jaar de master Critical Fashion Practices afronden, volgden eerst een meer commercieel georiënteerde modeopleiding. Geen van hen zag echter een toekomst voor zichzelf weggelegd op deze gebaande paden. Alia Mascia, volgde eerst een bachelor in mode in Italië voordat ze aan de masteropleiding in Arnhem begon. Alia legt uit: “Na mijn opleiding in Italië voelde ik de behoefte om de interdisciplinaire aard van mijn werk te verkennen, Ik kon me niet voorstellen dat mijn werk zou passen binnen het industriële modesysteem ."  

Ik denk dat 'zorg' inderdaad het thema is dat ons verbindt. We hebben allemaal verschillende ideeën, maar gaat het over zorg, dan zijn we het al snel met elkaar eens."

Jen Yoon, finals deelnemer Critical Fashion Practices

Annika had eerder Fashion and Textile Technologies gestudeerd aan Saxion University of Applied Sciences. “Maar hoe meer ik leerde over de industrie, hoe minder interesse ik had om erin te werken." Sinds ze begon bij ArtEZ, heeft ze haar modepraktijk gevormd tot iets dat meer op kunst gebaseerd is, waarbij ze traditionele handwerktechnieken gebruikt als een middel om educatie en gemeenschapsgenezing te bevorderen.  

Hetzelfde geldt voor de Mexicaanse Mariana Parra. Mariana groeide op in een familie van textielarbeiders. “Ik zag al van jongs af aan hoe slecht mijn ouders werden behandeld. Omdat ik mijn familie wilde helpen, besloot ik Fashion Design aan de Universiteit van Guadalajara te gaan studeren. Maar deze bachelor was vooral commercieel georiënteerd. Ik zie mezelf als een maker, maar wel een maker met een doel." Deze visie kristalliseerde zich uit in twee interesses die Mariana tijdens haar studie Critical Fashion Practices artistiek heeft verkend: leeftijdsdiscriminatie in de modesector en de negatieve effecten van de kledingindustrie op gemeenschappen. 

Onverwachte persoonlijke groei door onderzoek 

De masteropleiding heeft de verwachtingen van de studenten overtroffen, met name omdat de deelnemers veel ruimte kregen om  - in een ondersteunende omgeving – op zoek te gaan naar hun eigen artistieke identiteit. Voor Maria Spadoni Battistoni, uit Italië, heeft het betrekken bij artistiek onderzoek als concept haar enorm geholpen. Maria zegt: "Ik heb zo'n grote persoonlijke groei ervaren, en dat had ik niet verwacht. Omdat je onderzoek zo persoonlijk is, ontwikkel je jezelf ook persoonlijk. Ik voel me nu zelfverzekerd genoeg om zelfstandig te werken en een praktijk te beheren, iets wat ik voorheen niet dacht te kunnen." 

Ook Alia herkent zich hierin. “Voor mij was vooral de les Artistic Research van onschatbare waarde. Door de manier waarop de activiteiten waren opgebouwd, wist ik mijn onderzoeksonderwerp helder te krijgen. Tijdens die lessen experimenteerden we veel met de wisselwerking tussen theorie en praktijk." Maria voegt hieraan toe: 'Het mooie is, is dat we hier eigenlijk op de achtergrond de hele twee jaar mee bezig zijn geweest.” 

Vertrouwen in anderen en jezelf 

Ook Jen had veel baat bij het doen van artistiek onderzoek. "Dit onderdeel heeft mij echt gevormd. Het onderzoeksproces hielp me inzien waar ik toe in staat ben, niet alleen als onderzoeker, maar als mens. Het toonde me wat ik te bieden heb, gewoon om wie ik ben.” Mariana had een vergelijkbare ervaring. "Net als Jennie heb ik nu niet alleen meer zelfvertrouwen, maar ik heb ook geleerd om meer op anderen te vertrouwen. Ik weet nu dat ik om hulp kan vragen, of mijn ideeën met collega's kan bespreken die daarvoor openstaan. Dat betekent veel voor me."

Liefde voor mode én schrijven

Leah Gaynor komt uit Ierland, waar ze geschiedenis studeerde aan de Trinity College Dublin. Tijdens haar opleiding bij ArtEZ heeft ze geleerd haar tweeledige interesse in schrijven en mode te erkennen, accepteren en volledig te omarmen. Haar zoektocht naar manieren om de twee vakgebieden te combineren, culmineerde in haar afstudeerproject: via toegankelijke taal het publiek helder informeren over duurzame initiatieven voor in-store merchandise. Dit idee om mode transparanter en waarheidsgetrouwer te maken, oftewel 'zorg-vuldiger' (care-full), loopt als een rode draad door de hele finals tentoonstelling van Generation 31. 

De gemeenschapsgerichte structuur van de masteropleiding kwam in elk aspect van het studieprogramma tot uiting. Dit maakte dat ik me veilig genoeg voelde om mijn stem te laten horen."

'Unglossing' de mode-industrie 

Tijdens de tentoonstelling Unglossing Fashion: Towards Alternative Narratives presenteert Generation 31 de verschillende projecten waar ze de afgelopen twee jaar aan hebben gewerkt. De deelnemers willen hiermee de gestandaardiseerde idealen en productiemethoden doorbreken die door de mainstream mode in stand worden gehouden.De negen projecten hebben als gemeenschappelijk doel verborgen narratieven en onvertelde verhalen bloot te leggen die begraven liggen onder het dominante modesysteem. 

In alle tentoongestelde projecten wordt gebruik gemaakt van gepubliceerd materiaal om alternatieve benaderingen voor mode te delen. Alia Mascia onderzoekt hoe we informatie publiceren en delen via kleding. Haar werk draait om draagbare publicaties, waarbij ze vooral tegencultureel materiaal deelt. Het werk van Jen Yoon is zelfonderzoekend. Ze verkent positieve manieren van zelfzorg door doe-het-zelfmode te maken van schorten met zakken. Annika Lette onderzocht hoe je via handwerk als breien sterkere gemeenschappen kunt creëren, iets wat ze ook wel 'crafting kinship' noemt. Het zijn slechts een paar voorbeelden van de manieren waarop Generation 31 mode benadert.