Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Ondernemer van de Maand: Liesbeth Piena

Elke maand selecteert het ArtEZ Business Centre in samenwerking met de opleidingen een student of alumnus als Ondernemer van de Maand. Uit hun verhalen leer je vanuit actuele onderwerpen uit het werkveld wat je te wachten staat. Zit er een geheim achter cultureel succes? Moet je excelleren in je vak of draait het om jezelf verkopen? Is het een kwestie van geluk, wijsheid, hard werken of een goede strategie? Deze maand: Liesbeth Pina, alumna Fine Art bij AKI ArtEZ Academie voor Art & Design in Enschede.

Ondernemer van de Maand: Liesbeth Piena

In 2018 ben ik afgestudeerd in Fine Art Painting aan de AKI/ ArtEZ in Enschede. Met mijn afstudeerwerk won ik het Heartfund (2018), daarmee kreeg ik een werkplek in een atelier in Hengelo en ook won ik de Sluijtersprijs (2019). Twee prijzen die mij in een stabiele positie als kunstenaar brachten. Het atelier gaf mij de rust en ruimte om meteen na de academie verder te kunnen werken. Door de expositie van de Sluijtersprijs op de kunstRAI Amsterdam, heb ik veel mensen leren kennen en ook werk verkocht aan kunstcollecties.

In dat jaar heb ik de kunstwereld leren kennen en zoveel mogelijk geëxposeerd. Ik heb geluk gehad en hard gewerkt, maar zeker ook een aantal tactische keuzes gemaakt. In het begin lag mijn concentratie en focus vooral op nieuw werk maken en het creatieve proces. Wat ik deed overkwam me vooral, maar een ondernemer voelde ik me niet. Dat kwam later pas.

Liesbeth Piena Vermillion blinds + Blue Blinds II, 2020. Fotograaf: Florian Schimanski

Graphic Design

Dat ik ben gaan schilderen was niet vanzelfsprekend, mijn interesse in studies liep ver uiteen. Uiteindelijk ben ik na de vooropleiding in Arnhem begonnen met de opleiding Graphic Design, daar had ik vooral belangstelling voor de beeldende vakken. Ik heb daar voor het eerst écht leren schilderen; groot en met verschillende materialen, ook het vak beeldgrammatica heeft mijn manier van kijken sterk beïnvloed. Omdat de opleiding zich in hogere jaren meer richtte op concept, design research en code, onderwerpen waar ik minder interesse in had, heb ik in mijn derde jaar besloten over te stappen naar Fine Art Painting.

Gedisciplineerd werken, een analytische blik en een focus op detail is wat ik heb meegenomen van de opleiding graphic design. Mijn schilderijen worden vaak grafisch genoemd: ik maak veel gebruik van duidelijke vormen en lijnen en grote contrasten. Wat ik schilder is op de natuur geïnspireerd, maar wel geabstraheerd en gereduceerd tot essentiële vormen. Ook de grafische perfectie, het letterlijk kijken op de mm, heb ik nog steeds.

Liesbeth in atelier

Doe alles zo goed mogelijk

Voor mijn afstuderen in schilderen had ik nog geen idee wat ik een aantal maanden later zou doen. Na een jaar lang gefocust te zijn op het examen, spraken we onderling als afstudeerders over het ‘zwarte gat’ en wilde ik vooral een tijdje op reis gaan en niks doen. Toch heb ik dat toen niet gedaan. Voor pas afgestudeerden is er een bepaald soort ‘interesse’ en ik had geluk daar bij te horen. Ik kreeg uitnodigingen om mee te doen met exposities en de kans dat ik die een jaar later opnieuw zou krijgen was klein.

Uit de afstudeerexpositie is veel voortgekomen, van de meeste exposities die volgden had ik de organisator daar ontmoet. Dat eerste contact, en dat mensen je werk in het echt zien, is ontzettend belangrijk om verder te komen. Daarnaast helpt het ook als je ‘je zaken op orde hebt’. Dat je benaderbaar bent, dat je online vindbaar bent en dat je jezelf serieus neemt. Op dat moment was ik mij er niet van bewust, maar dat geeft mensen wel het beeld dat je gemotiveerd en georganiseerd bent. Hierdoor hebben ze vertrouwen in jou als persoon en kunstenaar. 

Calathea I + Calathea II, Liesbeth Piena, Eindexamenexpositie AKI, 2018

Richting en positie

Als het balletje rolt, kom je steeds verder, maar je gaat ook snel een bepaalde richting in. Ik ben blij dat er waardering is voor mijn werk en kort geleden ben ik verrast met het winnen van de Sieger White Award. De prijs bestaat uit een boekpublicatie en een solo-expositie, een grote eer om te krijgen en ontzettend leuk om aan te werken.  

Door een gesprek met een coach ontdekte ik om met een blik van een buitenstaander naar mezelf te kijken. Ik ben nu ‘jong, talentvol en een prijswinnaar’ en daardoor ‘aantrekkelijk’. Dat is raar om te zeggen en te beseffen, mijn eigen blik is altijd bescheidener.

Het is erkenning voor mijn schilderijen en tegelijkertijd denk ik dat mijn werk ook in andere materialen goed zou uitkomen, zoals textiel, weefsels, keramiek of als muurschildering. Beeldend zal dat veel overeenkomsten hebben, maar het lijkt mij ook leuk om op locatie te werken of samen met iemand, in plaats van elke dag alleen in mijn atelier te zijn. De luxe van de kunstacademie met alle verschillende werkplaatsen mis ik, het kost meer moeite en geld om nu dat soort faciliteiten te gebruiken. Ik ben daardoor veel tijd kwijt aan randzaken die tussendoor geregeld moeten worden, waardoor tijd en concentratie makkelijk wegglipt. En als de dagen, weken en maanden dan voorbij vliegen, heb ik wel geschilderd en dingetjes geregeld, maar kom ik juist niet toe aan het grotere plaatje, wat belangrijk is voor de lange termijn. 

Door een gesprek met een coach ontdekte ik om met een blik van een buitenstaander naar mezelf te kijken. Ik ben nu ‘jong, talentvol en een prijswinnaar’ en daardoor ‘aantrekkelijk’. Dat is raar om te zeggen en te beseffen, mijn eigen blik is altijd bescheidener. Toch geeft het mij wel het zetje om dat te gaan gebruiken om mensen te benaderen voor opdrachten of samenwerkingen. Zo kan ik hopelijk een fijne afwisseling tussen atelierwerk en samenwerkingen vinden, meer invloed hebben op mijn inkomen en daardoor ook aan een lange duurzame kunstenaarspraktijk werken.

Planten in atelier + Liesbeth Piena, Hidden Bird 2020

2021

Komend jaar gaat een spannend jaar worden. Afgelopen jaar zijn belangrijke beurzen waar mijn schilderijen zouden hangen afgelast vanwege de coronamaatregelen. Ik hoop dat deze snel weer georganiseerd kunnen worden!

Omdat de komende tijd nog onzeker is richt ik mij nu op september. Dan gaat het boek van de Sieger White Award gepresenteerd worden tegelijk met een solotentoonstelling bij Mini Galerie in Amsterdam. Dit moet voor mij de grote klapper worden. Bij de expositie wil ik veel nieuw werk tonen net als in het boek. Om die schilderijen op tijd af en gefotografeerd te hebben, zodat ze in het ontwerp kunnen worden opgenomen, moet ik de komende maanden nog hard doorwerken.

Expositie KIT Dusseldorf, Taking Root 2019, fotograaf: Ivo Faber

Spannender vind ik het om een ‘ondernemende’ houding aan te nemen. Ik wil graag een bredere praktijk, waarin ik ook met andere materialen werk, vaker in opdracht en buiten mijn eigen atelier. Om de plannen die ik heb te realiseren, gaat er veel energie naar het organiseren. Ik moet die plannen kenbaar maken en mensen benaderen die me zouden kunnen helpen. Ook moet ik hiervoor de financiën regelen, denk hierbij aan het schrijven van fondsaanvragen. Tegelijkertijd denk ik na over de toekomst die verder weg is en zoek ik naar verschillende residenties waar ik over een jaar terecht kan.

Het houden van focus vind ik het meest lastige aan het kunstenaarschap. Er is veel wat afleidt en er is veel wat prioriteit heeft. De komende maanden is het belangrijkste dat ik een grote serie nieuwe schilderijen maak die af zijn voor de deadline van het boek. Schilderijen die beter zijn dan mijn laatste werk, jezelf willen overtreffen is kunstenaars eigen. Gelukkig werk ik best goed onder druk en stimuleert dat juist om geconcentreerd te werken.

Volg Liesbeth