"Met zang kon ik echt mijn eigen verhaal vertellen"
Nog voor ze was afgestudeerd, kende heel Nederland Oumnia Guigui al. Ze deed mee aan The Voice of Holland en schopte het daarbij ver. Maar haar studie aan de Enschedese Popacademie kwam er wel door stil te liggen. Gelukkig heeft ze die dit jaar alsnog afgemaakt. “Stiekem leef ik mijn droom al.”
“Er stond vroeger altijd een gitaar in de woonkamer. Die was van mijn moeder. Ik wilde er graag op spelen, maar wist niet zo goed hoe. Dus dat ging niet door. Daarna wilde ik saxofoon of viool spelen. Maar mijn moeder was een alleenstaande moeder met twee kinderen, dus dat kon financieel niet. Die droom moest ik laten gaan. Maar ik was wel altijd heel theatraal. Kleine musicals opvoeren, dat soort dingen. Ik heb toen een tijd theaterles gehad en ik weet nog dat ik dacht: dit is wat ik wil.
Zang stond dicht bij mezelf
Mijn eerste middelbare school was een kunstschool. Dans, muziek, theater, kunst. Ik was alleen maar aan het spelen. Ik ontdekte hier per toeval dat ik kon zingen en wat het was om voor een publiek te staan. Na twee jaar maakte ik de transfer naar een volledige theater-middelbare-school waarbij ik gemiddeld 16 uur per week bezig was met deze disciplines en van daaruit ging ik naar de theaterschool in Tilburg waar ik voor het eerst specifiek zangles kreeg. Dat vond ik tof en het stond dichter bij mezelf. Ik houd nog steeds van theater, maar vind het mentaal intensief, vermoeiend, omdat je steeds een ander personage moet zijn. Zang was echt een uitlaatklep waar ik míjn verhaal kon vertellen en geen alter-ego hoefde te spelen. Toen wist ik zeker dat het muziek ging worden. Daarom ben ik na het afronden van deze studie naar het conservatorium gegaan.
Eerste jaar
In het eerste jaar van het conservatorium moest ik echt aarden. Ik kwam binnen met een ‘fake it till you make it’-mentaliteit van de theaterschool. Maar dat geldt in de muziek niet, het moet echt vanuit je hart komen. Het was fijn dat ik die ruimte kreeg. Alles was nieuw voor mij. Als iemand die niks kent binnenkomen was een schok voor mezelf, maar daardoor wilde ik juist hard werken. Dat jaar was een ontdekkingsjaar, waarin ik leerde waar het om draait en mezelf leerde kennen, wie ik echt ben als Oumnia.
The Voice: springplank
In mijn tweede jaar werd ik gebeld door The Voice of Holland. Dat kwam op dat moment zeer gelegen en ik ben die rollercoaster ingegaan. Ik ging erin met als doel om te gaan netwerken en dat lukte heel goed. Ik leerde veel mensen achter de schermen kennen. Toen kreeg ik best veel klussen, vooral backing vocals. Ik was bijna niet op school en ging keihard het werkveld in. Ik heb overal gestaan, van North Sea Jazz Club tot Melkweg en Ahoy en grote festivals. Toch ben ik doorgegaan met mijn studie en heb me gefocust op de backing vocals en songwriting. Binnen de studie heb ik ontdekt dat muziekmanagement en voornamelijk het stuk muziekrechten en contracten me ook heel erg interesseert. Dat is het volgende vak waar ik mij graag nog verder in wil verdiepen.
Waar droom je van?
Ik zeg altijd dat ik geen droom heb, maar dat je doelen moet stellen. Anders blijft het maar bij dromen. Doel is om door te gaan met wat ik nu doe. Stiekem leef ik mijn droom al: op podia staan en mijn geld verdienen met muziek. Doel is om met mijn eigen werk concertzalen uit te verkopen en voor grote events en festivals geboekt te worden. Ik zou ook heel blij oud worden als het bij backing vocals zou blijven. Het is een eer wanneer een artiest jou en jouw stem toevertrouwt om zijn of haar masterpiece een stukje mooier te maken. Daarnaast schrijf ik voor andere artiesten en mensen. Ik hoop dat ik op een dag wordt gebeld door Beyoncé die mij vertelt dat mijn nummer is gekozen. Dat is wel echt de ultieme droom.
Wees niet bang op de Popacademie...
… confrontaties en uitdagingen aan te gaan en je verwachtingen los te laten. Laat ze varen en maak nieuwe verwachtingen. Laat het lekker op je afkomen. Ik heb dat ook moeten doen. Het kan zijn dat je met een beeld de opleiding binnenkomt, maar dat betekent niet dat het precies zo gaat. Bijna nooit loopt iets zoals je op voorhand hoopt en al helemaal niet in de muziek. Als je je vasthoudt aan één ding zit je jezelf in de weg. Blijf de uitdaging aangaan, jezelf motiveren door dingen op te zoeken. Daarmee kom je tot het beste resultaat. Als je het een keer niet meer weet is dat ook oké. We hebben allemaal getwijfeld. Het brengt je een stap verder als je niet bij de pakken neer gaat zitten. Blijf erin geloven dat alles loopt zoals het moet lopen.”
Volg Oumnia Guigui
