Maxim Robbe Dijkstra, 5/5, huisblogger ArtEZ Business Centre
Product design, Arnhem
Het afstuderen is gelukt. Na 5 lange jaren van bloed zweet en tranen heb ik het dan toch echt voor elkaar gekregen. “Cum laude” , “Excellent is wat het papiertje in mijn hand zegt. Ik kan het haast niet geloven. Na afloop van de ceremonie uitte ik dit door 15 minuten aan een stuk door hard op te lachen. Als of ik net s’werelds beste grap had gehoord. Ik realiseerde mij hier dat al die moeilijkheden onderweg waren veranderd in kleine tegenslagen op het pad naar dit moment. Van binnen borrelde de vragen alweer op. De grootste angst die nu een jaar later nog steeds bij mij op blijft borrelen. Is de beangstigende vraag of ik wel genoeg discipline en talent heb om mijn eigen grootheidsidealen van de grond te krijgen
Kort na het afstuderen vond de Dutch design week plaats. Mijn werk stond op twee locaties geëxposeerd. Een nieuwe en zeer spannende ervaring op zijn minst. Orde en discipline zijn twee eigenschappen die bij mij altijd wat lastig zijn gebleken. Het plannen en neerzetten van deze expo’s was dan ook een grote uitdaging voor mij. Na afloop van een hele drukke week kan ik met gerust hart zeggen dat ik nog helemaal niet klaar ben om mijn werk te laten zien op deze manier. Het werk dat ik maak en de visie op design die ik heb, zijn allebei gefocust op het waar maken van projecten. Mijn werk in de concept fase laten zien staat eigenlijk radicaal haaks op deze visie. Mijn focus moet nu liggen op het realiseren van deze projecten inplaats van het promoten van mij als ontwerper of mijn atelier.
Voor de Dutch design week heb ik ook een “design ride”gemaakt. Dit project heb ik in samenwerking met de illustrator Timon Vader van de grond getrokken. Timon is gespecialiseerd in een hele andere creative tak van sport en dit maakte de samenwerking zo interessant. Mijn technische inzicht en zijn veelvoudig gebruik van kleuren en grafische patronen maakte een spannend eindresultaat. Samenwerkingen met andere creatieven is iets wat ik na deze ervaring als zeer positief in zie en voor de toekomst zeker vaker wil uitproberen.
Over de Design ride kan ik geen uren factureren maar ik kan er natuurlijk ook geen verlies op draaien. Om een object als dit te maken heb ik wel veel geld uit moeten geven aan materialen. Zodoende verstuurde ik mijn aller eerste factuur als zelfstandig ondernemer. Nog een heel ding als je niet weet waar je mee bezig bent. Hierdoor heb ik ook snel het besluit genomen om dit werk door iemand te laten doen inplaats van zelf het wiel opnieuw uit te vinden. Dit besluit wierp gelijk zijn vruchten af aangezien er nu wel een klein beetje omzet word gemaakt in mijn atelier. Over tijd wil ik graag de randzaken zoals administratie en boekhouding allemaal door externe partijen laten doen. Zodat mijn focus kan liggen op het creëren en ontwikkelen van nieuwe ideeën en concepten.
Het Vishotel word eind juni in het haringvliet geplaatst. Voordat dit kan plaatsvinden moest er natuurlijk een “real life” test worden gedaan met het onderwater in elkaar zetten en aan elkaar lijmen van de modules. Dit is gebeurt in een meer dicht bij Tiel. Het klaarmaken van deze pilot bleek nog een heel gedoe. Het vervoeren van de stenen naar locatie. Het droog in elkaar zetten op land, en dan het onderwater in elkaar zetten en aan elkaar lijmen door duikers. Hier realiseerde ik dat ik dat het werk tot nu to eenzaam aanvoelde. Alles in mijn eentje organiseren en uitvoeren ervaar ik als uitputtend. Het zijn simpel weg te veel aspecten om allemaal zelf te doen.
Wat een spannende dag was dit. De eerste Vishotel pilot is te water gegaan. Dit was voor mij specifiek heel spannend moment. Ik heb het systeem zelf in mijn atelier al vaker in en uit elkaar gehaald maar de duikers die dit onder water gingen doen nog niet. Gelukkig bleek de spanning voor niks te zijn geweest. Het plaatsen ging super soepel en een aantal kleine problemen waar we tegen aanliepen werden snel opgelost. Zoals het onder water verplaatsen van de modules. Dit hebben wij opgelost door de modules aan een boei te bevestigen en deze dan op de juiste plek als katrol te laten fungeren bij het afzakken.
Het vishotel, zoals het tijdens mijn afstuderen heette is een leuke naam voor het object. Het dekt alleen niet helemaal de lading van het product en heeft een bepaalde speelsheid die eigenlijk in de doelgroep waar ik mij op richt niet echt aan de orde is. Er moest dus een nieuwe naam komen voor het project. Na lang na te hebben gedacht is de titel van het object Reefsystem01 geworden, afgekort als RS01. Het heeft een iets serieuzere toon in zich en het dekt de lading van het product beter. Ook is een afkorting fijn in het mailcontact tussen verschillende partijen.
De Koraal Mandala heeft in het afgelopen jaar wat minder aandacht gekregen dan dat ik zou willen. Om dit project van de grond te krijgen zijn ook financieel middelen nodig waar ik op het moment nog geen toegang tot heb. Met dit project heb ik wel een aanmelding gedaan voor de “postcode loterij green challenge”. Dit is een call voor innovatieve ideeën met duurzaamheid van de wereld als centraal onderwerp. Bij deze aanmelding heb ik een belangrijke conclusie getrokken. Om een complex idee als dit behapbaar te maken voor een extern publiek. Moet er een toegankelijke communicatievorm worden toegepast. Een video die het project van A tot Z uit legt zou hier uitermate geschikt voor zijn. Voor mijn afstuderen had ik al iets in deze trant laten maken, maar dit is in mijn mening kwalitatief gezien nog niet sterk genoeg. Iets waar, als ik er tijd en energie voor kan vinden snel aan zal moeten gaan werken.
Het hebben van een eenmanszaak is zoals het woord al aanduidt, helemaal alleen. Na de afgelopen 10 maanden kwam ik erachter dat ik me erg alleen voelde in het gehele proces van mijn atelier. Omdat alle aspecten van het atelier door mij worden gedaan kwam ik ook niet meer toe aan het gene wat ik het leukste vind. Het ontwerpen en ontwikkelen van ideeën tot de realiteit. Nadat ik dit had uitgesproken tegen een oude jeugdvriend kwam hij met het voorstel om mij te helpen met de zakelijke kant van mijn atelier. Zodoende heeft deze vriend genaamd Jesse de Bont nu een actieve rol in mijn atelier.
De intrede van Jesse in mijn atelier is ook meteen ingewijd met een subsidie aanvraag. We hebben samen in 2 weken, met werkdagen van 15 uur, een 10 pagina dik plan ingeleverd voor het stimuleringsfonds creatieve industrie. De deelgroep vormgeving binnen dit fonds is bedoeld om startende vormgevers te ondersteunen om projecten te realiseren. Zodoende wordt de professionalisering van hun studio, en de internationale positie van het werkgebied versterkt. Ze worden bij het fonds specifiek warm van interdisciplinaire projecten. Mijn samenwerking met marine biologen sluit hier dus mooi op aan. We hebben het plan ingeleverd en horen in augustus of de subsidie wort gehonoreerd. Zoals je je kan voorstellen wachten wij nu in spanning af of dit ook daadwerkelijk wordt gedaan.
Precies een jaar na mijn afstuderen wordt dan de eerste grote vishotel pilot geplaatst. Een week vol met mind-tornado’s en gezonde spanning. Al een kleine 2 jaar wordt er naar dit moment toegewerkt en wat vind ik het spannend. Een drie koppig duikteam van bureau Waardenburg is aanwezig. Verschillende mensen van de pers (De Volkskrant), Tinka Murk, Reindert Neiland, ikzelf en Jesse de Bont.
Op alle drie de locaties worden de 10 modules geplaatst. 10 in zout, 10 in brak, en 10 in zoetwater. Alle plaatsingen worden uitgevoerd door het duikteam. Ze hebben een eigen boot mee waar mee de modules naar locatie worden gesleept. Hier worden ze 1 voor 1 via een touw naar de bodem af getakeld.
Onder water worden de stenen volgens een al voor af bedachte manier in elkaar gezet. Als de constructie eenmaal staat wordt elke verbinding los opgetild en aan elkaar gelijmd met een speciale offshore lijm. Deze lijm hardt onder de juiste temperaturen binnen 10 tot 20 min uit. Eenmaal vast zijn de modules samen gesmolten tot een geheel.
Daar staat ie dan. Precies 1 jaar na mijn afstuderen staan er 3 pilots in het water. Het goal voor het eerste jaar is gehaald. Eigenlijk ben ik stiekem wel een beetje trots maar er kan nog veel verbeterd worden. Voor de toekomst zijn nieuwe plannen in de maak. Een rif maken in Kenia en plannen om windmolenparken in de Noordzee ecologisch te gaan ondersteunen worden gemaakt. Goeie doelen in het vooruitzicht.
Maxim Robbe Dijkstra
In 2018 ben ik afgestudeerd aan Product design van ArtEZ in Arnhem. Ik heb mij ontwikkeld als een ontwerper die de natuur en de constant veranderende wereld centraal zet in mijn werk. In mijn proces werk ik samen met verschillende partijen als wetenschappers en ambachtslieden om samen het project tot een zo hoog mogelijke kwaliteit te laten stijgen. Voor mijn afstudeercollectie heb ik praktische oplossingen ontworpen voor 2 huidige problematieken binnen onze natuurlijke wereld.
Volg Maxim Robbe Dijkstra
