Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Maxim Robbe Dijkstra, 2/5, huisblogger ArtEZ Business Centre

Product design, Arnhem

Maxim Robbe Dijkstra, 2/5, huisblogger ArtEZ Business Centre

Rollercoaster


In deze blog wil ik beschrijven hoe de eerste hectische maanden na het afstuderen er voor mij uitzagen. Het afstuderen vond plaats in juli 2018. Binnen twee weken ben ik terug verhuisd naar Amsterdam. Kort na het verhuizen ben ik een maand op vakantie gegaan naar Wales en Engeland. Toen ik na deze maand van surfen en lekker ontspannen terug in Nederland kwam moest ik direct doorschakelen naar een werktempo dat vergelijkbaar is met het afstuderen. Precies een maand na mijn terugkeer vond namelijk de Dutch Design Week plaats en ik had, ambitieus als ik wil zijn, toegezegd om mijn werk op twee locaties te exposeren. In alle eerlijkheid kan ik nu zeggen dat dit veel te veel hooi op mijn vork was.
Na een maand lang vol spanning en stress alles te hebben voorbereid voor twee expositie’s, was het dan eindelijk zo ver. De Dutch Design Week is hier en man, man, man wat is dat een ervaring. Negen dagen achter elkaar van 11:00 tot 19:00 aanwezig zijn bij de expo’s, 228 keer je verhaal houden, socializen, netwerken, vrienden maken, borrelen, feestjes pakken, slapen en weer opnieuw.
Mijn werk was op twee exposities te zien. Een met mede ArtEZ graduates in het TAC gebouw. Dit is een mooie en ook gezellige plek om te exposeren. Ik leerde hier veel mensen uit verschillende landen kennen die hier ook hun werk lieten zien. Op deze locatie exposeerde ik mijn project “The Fishotel” dit project wordt met een video aan het einde van deze blog goed uitgelegd. Aan dit project wordt nu ook actief gewerkt. Daar zal ik later in deze blog dan ook dieper op in gaan.

De ander expositie was met een geselecteerde groep graduates van verschillende academies en disciplines in Club-C op het Sectie-C terrein. Deze expositie was genaamd YA-presents en werd georganiseerd door de bNO (beroepsorganisatie nederandse ontwerpers). Naast het exposeren van mijn werk “The Coral Mandala” heb ik voor deze expositie in samenwerking met Timon Vader een designride gemaakt. Dit zijn auto’s die tijdens de Dutch Design Week, met kunstwerken en referenties naar exposities op het dak, fungeren als gratis taxi’s voor het publiek. De YA-expo bestond uit 50 verschillende graduates en dus heel veel verschillende disciplines. Om dit mooi terug te laten komen in de designride zijn de 2D afbeeldingen op de auto verwisselbaar gemaakt en zodoende had de designride elke dag een andere look.

Het liefst zou ik je vertellen dat ik mega veel nieuwe leads heb ontvangen uit de talloze gesprekken die ik heb gevoerd op de DDW maar helaas is het tegenovergestelde waar. Het enige mailtje dat ik tot nu toe heb ontvangen als resultaat van een gesprek op de DDW is een uitnodiging om in London in een radioshow over mijn werk te komen praten. Dit is natuurlijk super tof en draagt misschien ook wel bij aan de bekendheid van mijn projecten. Het addertje onder het gras is echter dat ik wel op eigen kosten naar London zou moeten gaan. De conclusie die ik na de DDW heb getrokken als ontwerper en als ondernemer is dat ik nog niet klaar ben om mijn werk op deze manier aan de wereld te tonen. Beide projecten zitten nog in de conceptfase. Ik kan over de uiteindelijke realisatie en het resultaat na plaatsing in het water nog te weinig zeggen. Ik moet mij dus in dit eerste jaar als ontwerper vooral gaan richten op de ‘proof of concept’ fase van beide projecten en dit ook zo documenteren met video en fotografie zodat het heel erg toegankelijk wordt.
Na de DDW voelde ik mij een beetje alsof ik overreden was door een trein gevuld met te veel informatie, designers en inspiratie. Wat vooral heel gek voelde was het feit dat ik na deze week, waar alles en iedereen te maken had met design, in een soort zwart gat terecht kwam. Ineens zat ik weer in mijn eentje achter de laptop na te denken over mijn doelen en het leven in het algemeen. Is dit wel wat ik wil? Wat wil ik dan eigenlijk wel? En hoe ga ik daar komen? Moet ik dan nu een baan zoeken? Waar ga ik van leven? Waar ga ik mijn projecten van betalen? Dit zijn slechts een aantal van de vragen waar ik sinds de DDW mee aan het worstelen ben.

Fishotel pilots


In de vierde week van oktober kreeg ik een e-mail van de marinebiologe waar ik mee samenwerk voor mijn projecten. In deze e-mail vertelde ze dat zij hoogstwaarschijnlijk ergens wat budget vandaan kon toveren om twee pilots van mijn Fishotel project te bekostigen. Het idee dat het project in de nabije toekomst dan echt te water gaat heeft mij een enorme mentale boost gegeven. Met enige haast moest ik een begroting maken van wat het zou kosten om 20 van deze vishotelmodules te gaan gieten. Hier ben ik helaas ook flink op mijn plaat gegaan. De begroting die ik heb ingeleverd was gebaseerd op de prijzen die de betongieter aan mij had doorgespeeld. Er is alleen een ding wat ik dus over het hoofd heb gezien. Een betongieter koopt zijn materialen in op een veel grotere schaal dan dat ik dat doe als particulier en dus zijn mijn productiekosten veel hoger. Desalniettemin ben ik begonnen met een productie van de vishotelmodules. Het gieten van dit beton met glasvezel bewapening is een nieuwe ervaring voor mij. Het is wel enigszins spannend nu ik ineens een professioneel product moet leveren maar zeker een leervol en leuk proces. Hierboven wat foto’s van dit maakproces en de video die tijdens de DDW informeerde wat dit project inhoud.

Ik hoop dat de eerste pilotversie in het begin van 2019 in het Haringvliet geplaatst gaat worden. Dit word als alles goed verloopt snel gevolgd met een tweede grotere pilot die ook in het Haringvliet komt. De plaatsing van deze pilots is één van mijn grote goals voor het eerste jaar als beginnend creatieveling. Het realiseren van deze productie, buiten de veiligheid van de academie, ervaar ik dan ook als iets ontzettend spannends. De aankomende maanden wil ik mij bezighouden met de realisatie van deze pilots en het aanvragen van fondsen om mijn atelier en andere projecten tot het volgende level te brengen.


Maxim Robbe Dijkstra

In 2018 ben ik afgestudeerd aan Product design van ArtEZ in Arnhem. Ik heb mij ontwikkeld als een ontwerper die de natuur en de constant veranderende wereld centraal zet in mijn werk. In mijn proces werk ik samen met verschillende partijen als wetenschappers en ambachtslieden om samen het project tot een zo hoog mogelijke kwaliteit te laten stijgen. Voor mijn afstudeercollectie heb ik praktische oplossingen ontworpen voor 2 huidige problematieken binnen onze natuurlijke wereld.

Volg Maxim Robbe Dijkstra