Klaar voor een masteropleiding in regie
Lydia Nijhof studeert af aan de bachelor Moving Image van AKI ArtEZ in Enschede. Ze doet dat met een documentaire die haar terugvoerde naar haar roots: een klein plattelandsdorp in Gelderland. ‘Mensen praten hier niet snel over hun gevoelens.’
“Ik ben geboren en getogen in Oene – een dorp met 1600 inwoners – en heb in de loop van mijn leven min of meer een afschuw gekregen van het kleine dorp. Daar was het zo saai, en ik wilde graag naar de grote stad, dingen meemaken! Ik ben dus op mijn zeventiende naar Enschede gegaan en heb daar vier jaar gewoond. En nu bij mijn afstuderen ben ik weer teruggegaan naar dat kleine dorp. Ik heb namelijk een documentaire gemaakt over de MKZ-crisis van 20 jaar terug, die begon in datzelfde Oene waar ik vandaan kom.
Persoonlijke kant
De documentaire vertelt de verhalen van de mensen hier in het dorp, en hoe zij die periode hebben ervaren. Ik heb de nadruk gelegd op hoe zij het verlies van hun dieren hebben ervaren, niet op de politieke kant van de zaak. Ik wilde de menselijke kant van de zaak bekijken en hoe we, door zo sterk het beleid te volgen, onze menselijkheid zijn kwijtgeraakt. Ik wilde laten zien wat het ruimen van al die dieren met deze mensen heeft gedaan.
Schoenendoos vol herinneringen
Vaak zijn boeren mensen die niet heel graag over hun gevoelens praten. Lang niet iedereen stond er open voor om over die periode te praten, maar omdat ik hier vandaan kom, had ik wel een streepje voor. Dat is dan het fijne aan het kleine dorp. Sommigen vertelden mij dat ze hun archief uit die tijd – een schoenendoos vol tapes, foto’s, aantekeningen en krantenknipsels – op zolder hebben opgeborgen en het er nooit meer over hebben gehad. Pas in het interview met mij, twintig jaar later, praatten ze er voor het eerst weer over.
Hulp van corona
De coronacrisis heeft me geholpen bij het maken van deze documentaire. Ik was daardoor opeens weer heel veel thuis bij mijn ouders en ik kwam weer vrienden van vroeger tegen. Vrienden die ook op kamers zitten, in Groningen, in Delft, in Enschede, en zij zaten opeens ook allemaal weer hier. Zij waren mijn link met de mensen die de MKZ-crisis van dichtbij hadden meegemaakt. Een oom en tante van een vriendin, bijvoorbeeld. Zo kwam ik in contact met de mensen die ik graag wilde interviewen.
Gedeelde interesses
Ik kwam als jonkie binnen op de opleiding. Het was een grote stap om van het boerendorp over te stappen naar de stad. Op de middelbare school kende ik weinig gelijkgestemde mensen en had ik maar weinig gedeelde interesses met mensen. Op de AKI was dat wel anders! Iedereen heeft dezelfde interesses, je leert superveel nieuwe dingen. Ik heb één jaar Crossmedia Design gedaan, waarna ik ben overgestapt naar Moving Image. Mijn eerste jaar Crossmedia Design leerde me waardevolle dingen over design en over typografie, maar het leerde me ook dat ik liever met bewegend beeld wilde werken.
Nog geen Emmy gewonnen
Ik stapte over naar Moving Image en was helemaal blanco op dat gebied. Ik wist niet eens hoe ik een camera aan moest doen. Maar het leek me superleuk! En dus ben ik er volledig ingedoken en heb ik alle kennis die ik tijdens de opleiding kreeg aangereikt in me opgezogen. Dat zou ik ook willen zeggen tegen iedereen die overweegt de opleiding te gaan doen. Je leert zó snel op de AKI. Toen ik begon wist ik niks, en nu, drie jaar later, kan ik een master Regie doen. Je ontwikkelt je hier supersnel. Dus denk niet: ze zullen me niet toelaten want ik heb nog geen Emmy gewonnen. Je krijgt de kans om alle kennis in je op te nemen.
Samenwerking met Conservatorium
Eigenlijk ben ik geen documentairemaker. Tot nu toe was ik vooral het type ‘van alles een beetje’. Dus in dat kader werk ik samen met een student van het conservatorium, Alvaro, een violist die vroeg of ik wilde meehelpen met zijn afstudeerwerk: een installatie over Dante’s Goddelijke Komedie. Hij speelt dan viool in drie ruimtes: het Inferno, het Vagevuur en de Hemel. We hebben elke ruimte aangekleed op een manier die de sfeer van die drie stadia weergeven.
Master Regie in Londen
Op de AKI leer je echt om een maker te zijn. Dat is heel fijn. Nu wil ik mij gaan specialiseren en focussen op de regiekant van film. Dus na mijn afstuderen ga ik een jaar een master Regie doen in Londen aan MetFilm School. Het mooie vind ik dat op die school opleidingen zijn voor alle rollen waarmee je als filmmaker te maken krijgt. Op die manier leg je tijdens je master contact met allemaal verschillende mensen die je later ook in je beroep tegen kunt komen.”
