Op het snijvlak van Vormgeving, Kunst en Technologie

Vormgeving

Michelle van Ool, Optic Deception

Hoewel videobeelden identiek lijken aan hoe wij de wereld met onze ogen waarnemen, is er een groot verschil tussen menselijke en technologische waarneming. Als mens kunnen wij in slechts 13 milliseconden een beeld waarnemen. Camera’s daarentegen nemen op met een beeldsnelheid van 25 beelden per seconde. Optic Deception is een project dat de verschillen in waarneming tussen onze ogen en de camera laat zien. Michelle van Ool ontwierp een reeks kleurenwielen die worden aangedreven door motoren die draaien op een snelheid van 75 omwentelingen per seconde. Bij deze specifieke snelheid kunnen wij met onze blote ogen geen van de kleuren waarnemen. De kleuren verschijnen alleen wanneer de wielen door een camera worden bekeken.

Florian van Zandwijk, PHONY Toolkit, Overgang, 2017

Sociale media dwingen ons voortdurend te delen hoe fantastisch ons leven is. Het delen van stereotiepe reisbeelden van verre oorden is daar een essentieel onderdeel van geworden. PHONY Toolkit is een smartphone clip-on die wordt geleverd met een infinity pool en een vliegtuigvleugel. Met deze toolkit van Florian van Zandwijk kun je aan de reisdruk te ontsnappen en perfecte nepreisfoto’s maken zonder ooit je huis te hoeven verlaten.

Kunst

Deborah Mora, 0°N 0°E, 2020

0°N 0°E is een video-installatie die de cyber-mythe van het eiland Null visualiseert: een fictief eiland dat drijft op het snijpunt van de nulmeridiaan en de evenaar, op de coördinaten 0°, 0°. Deborah Mora merkte dat de null-waarde ook wordt toegekend aan afbeeldingen, bestanden en opnamen die online worden geüpload zonder een specifieke geo-positie. Door foto’s, satellietbeelden, 3D-modellen en geluidsopnamen te downloaden en te combineren met de 0,0-locatie, wordt 0°N 0°E een archief waar alle verloren voorwerpen samenkomen in de vorm van een fictief eiland. Deborah creëerde een diepgaande verkenning van het visuele en sonische landschap van dit eiland, dat een buitenwereldse sfeer oproept waar het natuurlijke en organische het elektronische en artificiële ontmoeten. Zo biedt 0°N 0°E een natuurervaring die bestaat in – en alleen toegankelijk is via – digitale tussenkomst.

Amy Whittle, Artificial Afterlife, 2016

Artificial Afterlife van Amy Whittle is een installatie die de energie visualiseert die wordt bewaard in de vloeistoffen van doden. Door een dood dier (geschonken door een plaatselijk dierenopvangcentrum) aan te sluiten op een elektrisch circuit kon Amy de resterende energie van het dier omzetten in rode en blauwe beelden op het scherm. Geïnspireerd door de beroemde roman Frankenstein en wetenschappelijke experimenten uit de 18e eeuw (zoals Luigi Galvani die elektrische stroom toediende aan ontlede kikkers om hun ledematen tot leven te wekken), maar ook door hedendaagse ideeën, zoals brain-uploading en ontwikkelingen in AI, onderzoekt Artificial Afterlife de mogelijkheid van technologisch leven na de dood. Amy: "Als niet-gelovige verlang ook ik naar een vorm van leven na de dood en als interaction designer geloof ik dat deze concepten met behulp van technologie kunnen worden gerealiseerd."

De installatie is overigens geen wetenschappelijk project. Het is eerder een kunstwerk dat onderzoekt hoe de schijnbaar tegengestelde terreinen van technologie en spiritualiteit kunnen worden verbonden, en dat ons uitnodigt na te denken over de mystificatie van technologie.

Dit werk werd door Creative Applications geselecteerd als Highlight & Favourite (2016) en won de Hendrik Valk Award (2017).

Technologie

Eva van Boxtel, Manufacturing Chips, 2019

Voor het Nederlandse technologiebedrijf NXP ontwierp Eva van Boxtel een virtual reality-installatie die de toeschouwer onderdompelt in de wereld van de computerchipfabricage. De toeschouwer neemt plaats op een platform gevuld met zacht kwartszand – de grondstof voor silicium en computerchips – zet een VR-headset op en ervaart de wondere wereld van de chipfabricage. Manufacturing Chips bestaat uit een reeks betoverende 3D-geanimeerde werelden die belangrijke stappen in het productieproces laten zien (zoals het snijden en graveren van silicium) en de esthetische kwaliteit belichten van de materialen, vormen en technieken die worden toegepast. Door het razendsnelle microscopische proces van de productie van chips te vertragen en uit te vergroten, brengt Eva de verborgen schoonheid van onze technologische wereld onder de aandacht.

Dit werk was te zien op GOGBOT festival (2019) en won een Youngblood Award.

Willem Kempers & Amy Whittle, Lung, 2014

Lung is een apparaat dat ademhalingsgegevens visualiseert met behulp van zeepbellen. Ontwerpers Willem Kempers en Amy Whittle wilden hun eigen ademhalingspatronen beter begrijpen, omdat ademhalingspatronen van invloed zijn op ons stress- en angstniveau. Hun idee was dat als je in staat bent je ademhaling te controleren, dit een groot effect kan hebben op je gezondheid. Om hun ademhalingspatronen beter te begrijpen, plaatsten Willem en Amy terwijl ze verschillende activiteiten uitvoerden eerst temperatuursensoren in hun neuzen om hun ademhalingsfrequentie te registreren. Omdat de ontwerpers geloven dat sommige gegevens beter worden begrepen door ervaring dan door infographics, hebben ze Lung gebouwd. Het apparaat bestaat uit twee ringen die open- en dichtgaan, synchroon met het ademhalingsritme dat zij registreerden. Bij elke uitademing blaast Lung een zeepbel, waardoor iets wat normaal onopgemerkt blijft een prachtige ervaring wordt.

Dit werk werd getoond op CreativeApplications.net en FastCompany.com.

Over de opleiding Design Art Technology

Wil je meer weten over de opleiding?

• Bezoek dan de opleidingspagina