Nadia Kluen

Niks is een begin

Alles is krachtig. Wol verwarmt, wind beweegt en een lange wandeling maakt ons hoofd leeg. De weilanden aan Het Westerveldse Bos zijn ogenschijnlijk leeg, maar ook deze plek is krachtig. Uitgestrekte vlaktes en nog meer uitgestrekte lucht zorgen ervoor dat onze binnenwereld ook de ruimte krijgt. De immense leegte trekt onze aandacht naar het midden van het veld, maar de paden houden ons aan de rand, verscholen, vanwaar we het slechts kunnen bewonderen.

Het is een gevoelige plek die sereen is en niet uit op uiterlijk vertoon. Om deze essentie te bewaken heb ik een kunstenaarsresidentie ontworpen als tijdelijk verblijf voor makers die verdieping zoeken in hun werk. Door de subtiele, intrinsieke krachten van deze omgeving als uitgangspunt te nemen voor het ontwerp, nodigt de residentie uit tot vertraging en aandacht.

Als ontwerper kies ik ervoor om op zoek te gaan naar de intrinsieke kracht van materialen, locaties en concepten. Door zonder verwachtingen waar te nemen, dienen de karakteristieken van het ontwerp zich aan voordat het is vormgegeven. Ik wil dingen niet mooier maken dan ze zijn, want volgens mij is alles al mooi van zichzelf. Om die kwaliteiten te ontdekken is het belangrijk om aandacht te hebben voor wat er werkelijk gebeurt en niet wat wij willen dat er gebeurt. Door deze waarnemingen te versterken ontstaat er een ontwerp dat zichzelf is en mag blijven, zoals een kiem die de ruimte krijgt om te groeien in zijn potentie.

Tijdens het ontwerpproces van de residentie werd ik verrast door de subtiele kracht in de ruimte. Niet alleen de weilanden en lucht zijn grootheden, ook de bosrand torent uit boven de leegte en de slootjes benadrukken met hun smalle, lange lijnen de ruimte in het veld. In de residentie speel ik met schaal, focus en afstand. Het atelier, de keuken, de woning en tussenruimtes verhouden zich tot de subtiele krachten van deze plek.

This page was last updated on June 15, 2025