Janneke Gootjes-Paap

Ferbûn
Korte inleiding op je onderzoeksproject
In een tijd waarin eenzaamheid een terugkerend thema is in onze maatschappij, en de fysieke aanwezigheid van studenten op de campus afneemt, onderzocht ik wat bij kan bijdragen aan het gevoel van verbondenheid bij studenten van de opleiding Journalistiek op het Windesheim.
Binnen mijn interventies zet ik ontmoeting centraal, hierbij zorgt soep voor de uitnodiging. De geur van soep trekt studenten en docenten aan, door soep uit te delen ontstaan er vanzelf gesprekken.

Eten als uitnodiging, artistieke interventies verbinden, samen creëren ze en levendige leeromgeving.
Ferbûn betekend verbondenheid in het Fries en is de titel van mijn onderzoeksmagazine. Het magazine neemt je mee in mijn zoektocht naar wat verbondenheid binnen de opleiding betekent voor studenten. Een onderzoek dat gaat over gezien worden, betrokkenheid en je op je plek voelen binnen de opleiding. De conclusies komen tot leven door middel van beeldreportages, interviews, gedichten en columns van studenten. In woord én beeld.
“Wie maken deel uit van jouw (sociale) netwerk, in hoeverre draagt de opleiding bij aan het versterken en uitbreiden hiervan?” Studenten verbeelden hun netwerk. Elke lijn staat voor iemand of een groep waarmee de student zich verbonden voelt. De gesprekken hierbij openen de dialoog over het belang van het netwerk, hoe ze zich verbonden voelen binnen de opleiding.

Verbinding ontstaat onder andere in de klas. Vanuit het individu ging het onderzoek naar de groep. Zorgt samenwerken voor verbondenheid? Studenten gingen samen netwerken weven, waarin ze onderlinge verbinding en gedeelde raakvlakken met elkaar ontdekten.
Studeren vergroot je wereld en verbinding verkleint de afstand.
Visie: Hoe typeer jij jezelf als Artisteducator?
In een tijd waarin de individualisering toeneemt en er veel van ons verwacht wordt. Zet ik als artisteducator in op verbinding. Ik vind het belangrijk dat er, naast leren en ontwikkelen, ook tijd en ruimte is voor ontmoeting, om elkaar te zien en je verbonden te voelen, op een manier die bij jou past. Een plek waar het niet gaat over prestatie, waar je even niets hoeft, alleen maar mag zijn.
Tijdens mijn onderzoek heb ik ervaren hoe eten uitnodigt tot contact, en hoe een korte artistieke interventie verbinding stimuleert. Ze prikkelen, maken nieuwsgierig en zetten studenten in beweging.
Artistieke interventies – met beeld, tekst en co-creatie – zie ik als middelen om verhalen zichtbaar te maken. Ik zet het makerschap in als taal, een manier om ervaringen niet alleen zichtbaar, maar ook voelbaar te maken. In de ‘tussenruimte’ brengen ze levendigheid en een ongedwongen sfeer tussen docenten en studenten.

Urgentie: Waarom is jouw onderzoeksproject van belang?
Het begin van de studie is voor veel studenten een periode vol veranderingen: een nieuwe stad, een andere omgeving en soms voor het eerst op kamers. Alleen zijn in een onbekende omgeving en belangrijke keuzes maken voor de toekomst, kan momenten van eenzaamheid met zich meebrengen. Het ontwikkelen van een eigen identiteit en het vinden van een plek binnen de opleiding en de samenleving zijn dan van belang.
Doel: Wat hoop je te bereiken? Welke ambities heb je voor de toekomst?
Door de master heb ik ontdekt hoe artistieke interventies kunnen bijdragen binnen onderzoek. Ze openen nieuwe perspectieven en maken vraagstukken begrijpelijk. Hier hoop ik in de toekomst nog meer aan bij te kunnen dragen.

This page was last updated on June 26, 2025