Salomé Kopong
Het enige wat vaststaat is verandering — dus waarom hechten we ons zo graag aan wat we kennen?
Salomé Kopong is een beeldend maker met een fascinatie voor afkomst, erfgoed en de vraag hoe identiteit wordt ge- vormd. Deze fascinatie komt voort uit haar persoonlijke verkenning om betekenis te geven aan haar Timorese afkomst. In haar werk zoekt zij naar manieren om tussenruimtes te eren: plekken waar tegenstellingen niet worden opgelost, maar naast elkaar mogen bestaan.
Zoals een druppel rimpelingen veroorzaakt in water, zo laat afkomst subtiele echo’s achter in wie we zijn, zelfs wanneer de oorsprong daarvan ongrijpbaar is. Vanuit haar eigen zoektocht en de hybride aard van identiteit, maakte Kopong een altaar dat haar Nederlandse en Timorese erfgoed met elkaar verbindt.
Het altaar is gemaakt van hergebruikt textiel uit het materiële erfgoed van haar moeder. Hout en water zijn erin verweven als metaforen voor twee staten van ‘het zelf’. Hout staat voor gegrond zijn - in jezelf en je omgeving - en voor de kracht die je uit je eigen ‘zijn’ kunt putten. Water staat voor vervorming: een zelfbeeld dat beweegt en verandert.
De cirkel, symbool voor oneindigheid, cycli, verbondenheid en de echo van binnenuit, brengt deze elementen samen.
This page was last updated on May 7, 2025