Britt de Fouw

WORKING IN SHARED SOLITUDE

Een werkplek waar de verbinding met elkaar centraal staat. Waarbij men door de routing de aanwezigheid van anderen voelt zonder verbaal in gesprek te gaan, om zo een gevoel van verbondenheid met de maatschappij vast te houden.
 

In een tijd waarin thuiswerken steeds gebruikelijker is, biedt deze plek een alternatief: een ruimte waar mensen samen kunnen zijn, maar toch op zichzelf. Een omgeving die de kwaliteit van shared solitude belichaamt samen, zonder afleiding; alleen, zonder eenzaamheid.

De routing door het gebouw is zo ontworpen dat men als vanzelf anderen kruist: in het voorbijgaan, op een afstand, achter een half transparant vlak. Je voelt elkaars aanwezigheid, zonder direct contact. Juist deze indirecte verbinding zorgt voor een gevoel van geborgenheid binnen een collectieve setting.

Zoals Juhani Pallasmaa schrijft in The Eyes of the Skin:
“The door handle is the handshake of the building.”

De aanraking van een deurklink is vaak het eerste fysieke contact met architectuur. In mijn ontwerp markeren taatsdeuren deze momenten van overgang en aanraking. Ze sturen niet alleen de beweging door de ruimte, maar maken de aanwezigheid van anderen voelbaar zonder woorden.

De taatsdeuren sturen de beweging door het gebouw, vertragen of versnellen de routing, en maken de aanwezigheid van anderen voelbaar door geluid, schaduw en beweging. Zo ontstaat een gelaagde ruimtelijke ervaring waarin gebruikers continu schakelen tussen afzondering en verbondenheid
 

This page was last updated on June 15, 2025