Lauren Kleinbussink (zij/haar & die/diens) maakt speculatieve fictie. Ze heeft een grote voorliefde voor fantasy en science-fiction, en maakt literair werk dat hierdoor is geïnspireerd. Haar maakpraktijk omspant proza, audio, theater, tabletop-games en video- games. Ze onderzocht voor haar afstudeeronderzoek hoe je een interactief medium kan gebruiken om een verhaal te versterken, en wat de verschillen zijn tussen traditionele schrijfvormen en schrijven voor videog- ames. Al deze aspecten heeft ze vervolgens gecombineerd in haar afstudeerwerk, De collectie van Fien. Dit bestaat uit een kort prozaverhaal en een videogame, waarin het verhaal van zorgrobot Isaac en zijn jongste patiënt Fien verteld wordt.

De collectie van Fien

Fien ging rechtop in bed zitten. ‘Isaac? Welke dag is het vandaag?’
   ‘Woensdag.’
   ‘Is er post geweest?’
   Isaac verbond met het beveiligingssysteem dat beneden bij de voordeur hing, en scrolde door de opnames.
   ‘Er liggen momenteel geen pakketten in de postbus. Je hebt wel 1 bericht in je inbox, van afzender “Mam”.’
   Ook dat had niet het gewenste effect. Fien dook weer diep onder de dekens, met een nog diepere zucht.
   ‘Volgens mijn planning had je vijf minuten geleden uit bed moeten komen.’
   Nu gebeurde er al helemaal niets meer.
   ‘Volgens mijn planning moet je ook vandaag langs de apotheek.’
   ‘Iedereen die bij de apotheek werkt is een brompot.’
   Volgens Isaacs database zouden veel mensen juist van geluk spreken als ze een apotheek hadden die nog bemand werd door mensen. Daarover zweeg hij. In plaats daarvan liep hij langs de keuken, het opstapje naar het balkon op, en zette hij de deur open. Als Fien niet zelf de frisse lucht in ging, zou Isaac die lucht wel naar haar toe brengen. Hij zou niet achter gaan lopen.
   Daarna zette Isaac het doel om Fien wakker te maken op pauze. Hij verzakte in de batterijbesparende stand terwijl hij de lijst met eenvoudige taken afwerkte, die één voor één in zijn systeem opkwamen.
   Er waren twee problemen met de batterijbesparende stand. Het eerste probleem was dat Isaac er geen controle over had. Het was, naast een efficiëntiemaatregel, vooral een veiligheidsmaatregel, om te voorkomen dat zijn systeem niet zou oververhitten. Dit betekende echter dat hij hem met geen mogelijkheid uit kon zetten, ook wanneer de modus omwille van efficiëntie aanstond. Het tweede probleem was dat zijn systeem alleen nog maar reageerde op van tevoren ingestelde triggers. Dit betekende dat hij zijn omgeving niet kon verstaan, totdat iemand de geregistreerde naam in de actieve preset gebruikte.
   Dat dit een probleem was, merkte hij pas toen zijn lijst met taken op was, hij opkeek, en Fien nergens te bekennen was.

This page was last updated on July 5, 2023