Teuntje Post
Voluit vanuit het hart
Ik hoop te werken aan, en te spelen in voorstellingen die grappig, muzikaal, fantasierijk, aangrijpend en inspirerend zijn. Ik vind dat je jezelf als maker volledig moet kunnen verbinden aan je onderwerp, en theater moet maken over zaken die je écht aan het hart gaan, maar jezelf daarin ook absoluut niet te serieus moet nemen. Dan is de lol er voor mij echt af.
Het geeft me energie om het gevoel te hebben dat je contact hebt gemaakt met de mensen in de zaal, dat je samen iets hebt meegemaakt. Ik vind dat het publiek in Amsterdam niet belangrijker is dan het publiek in Stadskanaal. Ik heb een grote liefde voor Groningen, waar ik vandaan kom, en vind echt dat er meer voorstellingen naar de uithoeken moeten reizen, of beter nog, daar gemaakt moeten worden.
Gaslight, Gatekeep, Girlboss
Mijn afstudeervoorstelling maak ik met Raf Stekelenburg, een vriend van voor de toneelschool die gelijktijdig afstudeert aan de acteursopleiding van de HKU. We schreven een eigentijdse hommage aan het huiskamerdrama (denk Who’s Afraid of Virginia Woolf en God van de Slachting) over twee jonge schrijvers die zich door het MeToo-mijnenveld proberen te manoeuvreren. Momenteel zijn we aan het repeteren en in mei en juni spelen we de voorstelling een aantal keer. Ook staan we in augustus met de voorstelling op het Amsterdam Fringe Festival.
Stages en scriptie
[Werktitel] van MusicalMakers ism Stichting NANOEK was een collagevoorstelling waarin we met een groep net afgestudeerde/afstuderende musicalmakers aan de slag gingen om nieuwe vormen van musical te onderzoeken. Wat definieert musical en waar zit de specifieke schoonheid en kracht van dit genre?
Onder Ons (Toneelschuur Producties) was een voorstelling die is ontstaan uit een brainstormsessie met acteurs en de regisseur nadat we hoorden dat de geplande voorstelling niet doorging vanwege een probleem met de rechten. Om de tafel bedachten we gezamenlijk dat we iets wilden maken over buren, en hoe wonderlijk het is dat zo veel verschillende levens zich tegelijkertijd op zo’n kleine oppervlakte afspelen. We ontwikkelden eigen personages, schreven zelf teksten en maakten muziek. Het was een uitdagend proces maar des te trotser waren we als groep op het eindresultaat. Vanwege een gecancelde tour speelden we maar 6 voorstellingen, maar gelukkig gaan we in december ‘23 in reprise bij De Schuur in Haarlem.
In mijn scriptie De Vloer Is Lava onderzocht ik hoe sociale veiligheid eruit zou moeten zijn in een repetitieproces. Wat zijn de valkuilen die specifiek zijn aan de omstandigheden waarin acteurs moeten werken en hoe kunnen we onze processen zo vormgeven dat we deze risico’s minimaliseren? Een heel leerzaam onderwerp waar ik me verder in hoop te specialiseren na mijn afstuderen. Ik wil me graag inzetten voor een veilige werkvloer voor iedereen.
Schrijven, maken, spelen
Het belangrijkste vind ik om samen te werken met mensen die me inspireren en me plezier geven in het werk dat ik doe. Wat heb je eraan om geprezen te worden voor iets wat je niet gelukkig maakt? Ik wil mijn eigen werk schrijven en maken en in regie spelen van makers die me enthousiasmeren, waar dan ook in Nederland (of de wereld?)
Inspiratie haal ik uit het werk van vrouwelijke theater- en scenarioschrijvers als Lucy Kirkwood, Phoebe Waller-Bridge, Suzie Miller, Yasmina Reza, en Emerald Fennell. Zij weten sterke, gecompliceerde vrouwelijke personages te schrijven en gebruiken de verhalen die ze op het toneel/op film zetten om te reflecteren op urgente maatschappelijke thema’s.
Ook ben ik verschrikkelijk dol op musical en luister ik graag podcasts over geschiedenis en koken.
Quote
Nothing to prove but bread
Nothing to lose but sleep
Nothing to do but less
Nothing to want but peace
- Kae Tempest
This page was last updated on May 22, 2023