Damy Sassen

Angst voor terreur

In mijn scriptie heb ik onderzocht hoe ik als ontwerper de angst voor terreur kon verminderen in het westen, waar ik zelf woon. De interesse voor terreur ligt vooral bij de angst die ikzelf soms ervaar. Want waar komen deze angsten dan toch vandaan en hoe ontstaan deze? Om deze vraag te kunnen beantwoorden heb ik in mijn scriptie onderzocht wat terreur is en hoe het naar het westen is gekomen. Ook heb ik onderzocht hoe de angst voor terreur ontstaat en hoe wij hiermee kunnen omgaan. Ik heb gekeken hoe ik social design zou kunnen inzetten om zo mijn hoofdvraag: hoe ik als ontwerper de angst voor terreur kon verminderen, kan inzetten.
 
De vormgeving van mijn scriptie is gebaseerd op een onderzoeks map met tabbladen. De kleuren die ik heb toegepast komen voort uit de elektriciteitsdraden, die je vaak tegenkomt bij het ontladen van een bom in films. Om de impact van terreur weer te geven heb ik door mijn scriptie heen geschoten.  
 
De scriptie is het vooronderzoek voor het beeldend eindwerk. Hiervoor heb ik mijn onderzoeksvraag behandeld in mijn scriptie. Hoe kan ik als ontwerper nou de angst voor terreur verminderen? Angst bij anderen willen verminderen terwijl ik zelf angstig ben? Dat zou niet helemaal kloppen. 

Aanslagen in kaart

Mijn beeldend eindwerk is een eigen onderzoek geworden voor mijzelf om te kunnen kijken of de angst die ik ervaar in bepaalde openbare plekken wel terecht is. Ik heb voor mezelf in kaart gebracht hoeveel aanslagen er tussen 2001 en 2022 zijn geweest in het westen. Om een grens te kunnen trekken van aanslagen heb ik voor het onderzoek mijn eigen definitie voor terreur gedefinieerd en heb ik mijn beeld van het westen in kaart gebracht. Ik heb bij de aanslagen gekeken waar deze zijn gepleegd, hoe deze zijn gepleegd en hoeveel slachtoffers er zijn gevallen.

Het onderzoek is voor mezelf om in te kunnen zien of de angst voor bijvoorbeeld alleenstaande koffers op een perron wel terecht is. Hoe vaak is het nou daadwerkelijk voorgekomen een aanslag met een koffer? Het onderzoek is uitgewerkt in een boekenreeks waarbij elk boek staat voor een jaar. In deze boeken kun je per jaar zien hoeveel aanslagen er zijn geweest. Lege pagina’s staan voor dagen waarop er geen aanslagen zijn gepleegd, zwarte pagina’s de dagen waarop er wel een aanslag is gepleegd. Wanneer er door de boeken wordt gebladerd ontdek je dat er relatief weinig aanslagen voorkomen en dat de kans dat je er zelf betrokken bij raakt enorm klein is.
 
Het beeldend eindwerk heeft mijn ogen in ieder geval geopend, naast de feitelijkheden op een rijtje gezet te hebben, hielpen de mooie gesprekken met mensen om mij heen ook. Zo kwam ik er bijvoorbeeld achter dat ik niet de enige ben die deze angst ervaart. Anderen letten ook op bij bepaalde openbare plekken op verdachte situaties of kijken ook waar de nooduitgangen zich bevinden. Het gevoel dat ik niet alleen deze angst ervaar, met ander erover kan praten, geeft mijn een verbondenheidsgevoel.

This page was last updated on June 17, 2023