GESPOT: Metropolis M verkent hoe Rizq Naherta (BEAR Fine Art) queer gemeenschappen verbindt via Project ITC
- Beeldende Kunst
Elk jaar brengt het magazine Metropolis M een Graduation Special uit, met daarin werk van verschillende alumni die afstudeerden als beeldend kunstenaar. Rizq Naherta studeerde af aan BEAR Fine Art in Arnhem en is één van de alumni die in de special staat. Metropolis M stelde Rizq de vraag: "Wat is het verhaal achter je werk?"
Rizq Nahertas Project ITC neemt de vorm aan van een illegale bootleg videoshop. Aan de muren hangen remakes van GAYa Nusantara-tijdschriften verzorgd door Queer Indonesia Archive, covers van voornamelijk niet-westerse queerfilms en een groot airbrushportret van Bunda Dorce, de eerste trans-superster van Indonesië. Naherta zit zelf aan een tafel midden in de winkel en gaat in gesprek met de bezoekers. In ruil voor een queerverhaal (van jezelf of iemand anders) ontvang je een film naar keuze. Deze verhalen verzamelt Naherta in een groeiend archief. Er zijn verhalen over de eerste verliefdheden, eerste kussen en gender, maar ook over gemeenschapszorg en wederzijdse zorg tussen homoseksuelen. ‘Zorg is zo belangrijk, mensen moeten altijd goed voor elkaar zorgen, op allerlei manieren en zo vaak mogelijk.'
Naherta noemt zichzelf een babyqueer en zoekt verbindingen die zowel hun queer-zijn als hun Indonesische identiteit bevestigen. Gelukkig vond hen in verschillende Nederlandse steden dit gemeenschapsgevoel. Zo nam hen samen met queer gemeenschapsbouwers en activisten uit Zuidoost-Azië bijvoorbeeld onlangs deel aan een panelgesprek in het pas geopende Arnhemse queer café De Kurk.
'Mijn werk is een directe, immersieve verwijzing naar bootleg winkels zoals er veel zijn in Jakarta. Ik noem mezelf winkeleigenaar, ' zegt Naherta lachend. Hen legt uit dat de trans- en queergemeenschappen in hun thuisland voornamelijk ondergronds bestaan, maar desondanks nauw verbonden zijn met die in andere Aziatische landen. Het viel hen op dat er ook veel gemeenschappen in Nederland verbonden zijn met die in Indonesië.
Met Project ITC verbindt hen zichzelf en hun praktijk met deze nieuwgevonden gemeenschappen. Naherta hoopt anderen te laten zien hoe belangrijk het is om je kennis van queer geschiedenis voortdurend uit te breiden en te delen, als een manier om het idee van queerness los te maken van witheid. De laagdrempelige uitnodiging om met de kunstenaar aan tafel te zitten biedt hier de mogelijkheid toe.
Auteur: Inge Pollet, curator en dichter