Van wie is het (platte)land? Artistiek onderzoek naar het Oost-Nederlandse platteland in Rijksmuseum Twenthe
- Onderzoek
De komende tien jaar moeten we meer dan een miljoen huizen bouwen en onze CO2-uitstoot tegen 2030 met 55% verminderen. Wat betekent dit voor het plattelandsgebied? En hoe zijn we eigenlijk op dit punt beland? Deze vragen staan centraal in de tentoonstellingsmanifestatie "Van wie is het (platte)land?", van 9 september 2023 t/m 28 januari 2024 in het Rijksmuseum Twenthe. Het ArtEZ lectoraat Theorie in de Kunsten heeft in het kader van deze tentoonstelling vier artistieke onderzoekers uitgenodigd om 'veldonderzoek' te verrichten in het buitengebied in en rondom Twente, met als hoofdvraag: van wie is het (platte)land?
De toekomst van het platteland
De vier deelnemende kunstenaars zijn Tanja Engelberts, Wapke Feenstra, Jonas Staal en Budhaditya Chattopadhyay. Het onderzoek bouwt voort op de dilemma's die zich manifesteren in de regio. Dit kan het onderzoeken van bijzondere of omstreden locaties omvatten, evenals menselijke (bijvoorbeeld industriële) activiteiten en maatschappelijk bijzondere situaties. Gesprekken met bewoners, boeren en vertegenwoordigers van instellingen maken deel uit van dit proces. Het doel van het onderzoek is om lokale en mondiale vraagstukken te integreren in het project "Van wie is het (platte)land?" en lokale gemeenschappen te betrekken en een stem te geven.
Gedurende de komende maanden zullen de onderzoekers specifieke thema's verkennen en hun proces, bevindingen en bewonderingen delen tijdens publieksactiviteiten. Benieuwd? Je vindt alle informatie die je nodig hebt op de website van het Rijksmuseum Twenthe. Daar kun je ook meer lezen over de tentoonstelling, de activiteiten en uiteraard over het specifieke onderzoek dat de vier kunstenaars in de komende maanden zullen uitvoeren.
Meer info over 'Van wie is het (platte)land' vind je hier
Over het lectoraat Theorie in de Kunsten
Het lectoraat Theorie in de Kunsten voert onderzoek uit naar de aard, rol en betekenis van theorie in de hedendaagse kunsten. Centraal staat de ecologie van de kunsten, oftewel de intrigerende verbanden of verstrengelingen die bestaan tussen theorie en praktijk van de kunsten, en de relatie daarvan met de wereld om ons heen.