Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

GESPOT: In Metropolis M laat BEAR Fine Art alumnus Geri Fako een installatie als een versie van zijn eigen lijf zien

  • Beeldende Kunst

Elk jaar brengt het magazine Metropolis M een Graduation Special uit, met daarin werk van verschillende finals-studenten die afstuderen als beeldend kunstenaar. Geri Fako is één van de alumni die in de special staat. Metropolis M stelde Geri de vraag: "Wat is het verhaal achter je werk?"

Geri Fako, installatie tijdens finals, foto door Isabelle Renate la Poutré
Geri Fako, installatie tijdens finals, foto door Isabelle Renate la Poutré

Geri Fako (1997) ziet zijn lichaam als drager van verhalen: van zijn tatoeages tot zijn littekens. Zijn installatie The exhumation of the corpse of home and its mending… ziet hij als een versie van zijn eigen lijf. Tijdens de afstudeerpresentaties laat hij de derde iteratie van het kunstwerk zien. Inmiddels heeft het werk ruimtelijke vormen aangenomen, ten opzichte van de zo goed als platte eerste versie. Deze keer wilde Fako de toeschouwer namelijk het gevoel geven dat je een huis binnengaat. Het lichaam en het (t)huis zijn voor de Hongaars-Nederlandse Fako sterk verbonden, mede omdat altijd het gevoel heeft gehad tussen twee werelden in te zitten. Bovendien, is je lijf niet wat overblijft als alle andere vormen van thuis wegvallen?

De borstkas vormt de ingang van de installatie; de anus de uitgang. De looprichting lijkt dus sterk op de menselijke spijsvertering. Fako beschouwt de constructie als het skelet voor het vlees en het bloed, oftewel de schilderijen die hij erin presenteert. Hij beschouwt fotografie als zijn voornaamste medium, maar tijdens de verschillende lockdowns van de afgelopen jaren was er weinig gelegenheid om de wereld vast te leggen. Toen is Fako begonnen met schilderen, waarbij hij ook altijd een aantal (archief)foto’s en collage-elementen gebruikt. Hij wijst naar een fotoknipsel van een afbrandende Fiat, waaruit geschilderde vlammen slaan. In het vuur zit een nog heel jonge Fako met naast hem zijn teddybeer. Hij ziet het collage-schilderij als een toespeling op de vijf weken durende studiereis naar Biella, een stad in Noord-Italië. Daar had hij net het gevoel dat hij voor het eerst iets van een eigen thuis had opgebouwd, toen hij alweer moest vertrekken. Op die manier past Fako foto’s uit zijn familiearchief toe om iets te zeggen over zijn huidige leven. Na de afstudeerpresentatie wordt de installatie gedemonteerd en gaan de aparte delen in de opslag. Daar wachten de botten, tot Fako ze weer ‘opgraaft’ om er samen met zijn recentste schilderijen opnieuw een lichaam van te bouwen, dat weer nieuwe verhalen vertelt.

Auteur: Maarten Buser, dichter en kunstcriticus.