A tea party with broken teacups
"Na mijn afstuderen als theatermaker en docent wist ik zo'n beetje hoe ik een verhaal moest interpreteren en vertellen. Voor mij waren omstreden politieke verhalen met een kleine en met een hoofdletter 'P' belangrijk, en ik wilde deze zo veel mogelijk vertellen met niet-professionele acteurs om mensen die daadwerkelijk deze verhalen hadden meegemaakt een stem te geven.”
"Tijdens mijn iMAE-studie werd ik aangemoedigd en ondervraagd over de waarden van mijn werk en gevraagd om verder te gaan dan de kunst van het verhalen vertellen. Dit riep bij mij vragen over hoe het kunstenaarschap van het maken en weergeven van deze verhalen het leven van de mensen die ze hadden meegemaakt heeft beïnvloed.
Ik begon me af te vragen 'wat ervan geleerd werd’ (wat waren de processen en resultaten van een werk?) en ik leerde dat kunst en politiek al heel lang met elkaar verbonden zijn, maar dat onderwijs een meer politieke daad was en dat ik, als artist educator, me van zowel de positieve en negatieve aspecten daarvan bewust diende te zijn.
Kunst wordt gebruikt voor propaganda, conflicthantering en als protestmiddel. Kunst kan beelden, citaten en gevoelens die we in ons achterhoofd met ons meedragen en ons ervan weerhouden om verder te komen, vormgeven. Als iMAE-student werd ik aangemoedigd om kritischer en bewuster te worden, om met mensen te praten met wie ik van mening verschilde en om naar meerdere kanten van een verhaal te luisteren om zo mijn inzichten te verdiepen. Hierdoor besef ik dat conflicten uit heel veel complexe lagen bestaan. Met betrekking tot onszelf, de identiteit die we als 'eigen' beschouwen of die we toebedeeld krijgen, de stad of omgeving waarin we leven, het politieke spel waar we mee in aanraking komen, enzovoort.
Ik heb geleerd ongemakkelijke vragen te stellen, maar ook om ongemakkelijke vragen over mezelf onder ogen te zien. En om hiermee op een zorgzame en zinvolle manier om te gaan. Voor mijn afstudeerproject 'A Tea Party with Broken Teacups' (een theekransje met gebroken theekopjes) heb ik gesprekken gevoerd met vrienden van wie een ouder was overleden en ben ik artistieke materialen en theater gaan gebruiken als hulpmiddel om met situaties waarin conflict en verlies een rol spelen te werken. Door middel van kunstonderzoek heb ik methoden ontwikkeld die mensen tijdens hun rouwproces kunnen helpen, zonder me in het gebied van kunsttherapieën te begeven. Dit deed ik door me te blijven focussen op het doel," namelijk, het leren."
"Na iMAE ben ik aan de slag gegaan als docent en programmacoördinator bij vluchtelingencentra. Daarnaast geef ik theatervoorstellingen in verschillende buurtcentra, ben ik een LGBTQ-theatergroep begonnen, en werk ik als docent in het hoger onderwijs, waar ik over de methoden en praktijk van sociaal geëngageerde kunst lesgeef. En ik ben werk ook nog aan mijn onderzoek naar dood en verlies en de relatie tot mijn werk als artist educator.”
Ik realiseer me dat ik deze dingen kan doen omdat ik heb geleerd om met mensen te werken, in plaats van alleen werk over mensen te maken.
"Dit houdt in dat je soms kunst als instrument gebruikt om gesprekken over moeilijke of emotionele onderwerpen te initiëren, en soms om een speels of gelukzalig gevoel teweeg te brengen. Concluderend kan ik zeggen dat ik me ervan bewust ben dat artist educators in staat zijn om de dingen die we in ons dagelijks leven voor waarheid aannemen te herdefiniëren.”
