“Het Honours Lab hielp mij mijn plek als kunstenaar in de maatschappij te vinden”
Wat als je je studieprogramma wilt uitbreiden met aanvullende, soms zelfs interdisciplinaire onderwerpen? Burja Podlensik weet er alles van. De tweedejaars bachelorstudent Dance Artist stuitte op het Honours Lab en raakte direct geïnteresseerd.
Het Honours Lab biedt een jaar lang verschillende tracks aan die studenten naast hun reguliere studieprogramma kunnen volgen. Het zijn verdiepende multidisciplinaire tracks waarbij studenten zich volledig kunnen verdiepen in artistiek onderzoek, actuele theorieën over uiteenlopende onderwerpen en relevante thema’s die in de samenleving spelen — en hoe die zich allemaal verhouden tot de artistieke praktijk.
De perfecte intellectuele uitdaging
Het Honours Lab trok meteen Burja’s aandacht. Ze voelde de drang om interdisciplinaire verbindingen binnen haar onderzoek te verkennen, en dan in het bijzondere filosofie. Burja: “Ik merkte dat ik iets nodig had om mijn hersenen verder mee uit de dagen en wilde de theoretische aspecten van mijn kunst dieper onderzoeken.” Alle trajecten van het Honours Lab combineren theoretische diepgang met de artistieke praktijk; precies de intellectuele uitdaging waar Burja zo naar op zoek was.
Artistieke autonomie en kritische betrokkenheid
Burja koos ervoor om de track "Where is the Artist?" te volgen, waarin de rol en positie van kunstenaars als professionals werd onderzocht. "Gedurende het programma heb ik me beziggehouden met verschillende concepten die te maken hebben met artistieke autonomie, zoals de oorsprong van deze notie en hoe deze zich verhoudt tot kritische betrokkenheid met de wereld", legde Burja uit. Daarnaast onderzocht ze hoe kunstenaars hun werk kunnen gebruiken om te reageren op de vervagende grenzen tussen natuur en cultuur, gender- en raciale identiteiten, en mensheid en technologie. Burja: "door deze track heb ik mijn eigen plek en doel als kunstenaar in de samenleving gevonden."
Leren te luisteren
Burja genoot van haar tijd bij het Honours Lab. Het was een opbouwende omgeving: “Ik heb geleerd om actief met mensen in gesprek te gaan. Niet alleen door te zeggen wat ik zelf denk, maar ook écht naar anderen luisteren. Ik heb ook geleerd dat het prima is om van gedachten te veranderen over een onderwerp.” Hoewel het soms een uitdaging was om haar reguliere studieprogramma te combineren met het traject, weerhield het Burja er niet van om door te zetten. Het was het waard — alleen al omdat de ervaringen die Burja opdeed tijdens het traject anders waren dan bij haar hoofdopleiding, tot aan de klassenstructuur aan toe.
"Het gaat niet om falen: het gaat erom dat je het probeert"
Elke bijeenkomst begon namelijk met een introductiesessie, telkens gegeven door een andere student. Burja gaf een les over beweging. Dat vond ze bijzonder nuttig. “Het daagde ons uit vraagtekens te zetten bij het traditionele idee van autoriteit,” zegt ze. “Natuurlijk namen de docenten de leiding, maar ze namen ook deel aan de debatten en stonden open voor de meningen van studenten. Ik voelde me nooit geïntimideerd, twijfelde nooit over of ik mijn mening wel moest geven — wat ik normaal gesproken in zo’n situatie wel moeilijk zou vinden. Ik geloof nog steeds dat ongelijk hebben gewoon niet zo’n ramp is. Van fouten maken leer je. Het gaat niet om falen; het gaat erom dat je het probeert."
Breed denken
Namen of termen uit de filosofie zijn Burja niet langer vreemd. Dankzij het Honours Lab begint ze tijdens haar theorielessen op de dansopleiding zelfs steeds meer te herkennen. “Door het Honours Lab heb ik een verfijnder artistiek referentiekader gevormd. Ik ben breder gaan denken over mijn eigen werk, puur doordat ik andere studenten over dezelfde onderwerpen hoorde praten die mij bezig hielden, alleen dan uitgedrukt via een ander medium of discipline. Er zit een soort boom in mijn hoofd die zich uitstrekt richting verschillende artistieke takken.”
De reis is de beloning
Burja heeft nooit spijt gehad van haar keuze voor het Honours Lab. Voor haar draaide het volgen van het traject om de reis, niet het eindproduct. “Ik zou willen dat iedereen deze kans kon krijgen. Ik heb het gevoel dat ik zoveel heb gewonnen en dat ik nu over een veel breder perspectief beschik. Het hele proces was waardevol, nog voorbij dat het voor de inhoud van mijn eindwerkstuk heeft gezorgd. Hetzelfde geldt voor kunst: tijdens het creatieproces ontdek je zoveel verschillende dingen! Het eindproduct is eigenlijk maar een kleine weerspiegeling van de hele reis.”
Op de vraag of ze weer mee zou doen aan een van de trajecten als ze de kans zou krijgen, zegt Burja met een enthousiaste glimlach: “Absoluut! Zijn er al nieuwe goedgekeurd?”