2025
Min’s werk onderzoekt de relatie tussen voedsel en mensen, met speciale aandacht voor het samen zitten en eten als een krachtige vorm van culturele en emotionele uitwisseling. Centraal staat het concept Sikgu (식구, “food-mouth”), dat verwijst naar degenen met wie we eten en daarmee naar degenen met wie we ons leven delen. In haar praktijk worden gedeelde maaltijden zowel sociale rituelen als artistieke expressies. Deze bijeenkomsten gaan niet alleen over eten, maar over het verteren van herinneringen, verhalen en identiteiten. Ze vormen een manier om liefde, respect en kennis door te geven via zintuiglijke ervaring.
Opgegroeid op één plek maar daar niet meer wonend, ervaart Min een stille maar diepgaande ontworteling, een subtiele verschuiving die haar relatie tot voedsel en thuis-zijn sterk heeft beïnvloed. Dit gevoel van tussenin zijn heeft haar ertoe gebracht afstand te nemen van vertrouwde culinaire tradities en in plaats daarvan te koken vanuit de marges, met wat ze vindt in overgangsruimtes. Deze materialen noemt ze haar “in between ingredients”.
Een Koreaans recept voor pickles, doorgegeven door haar grootmoeder, wordt opnieuw vormgegeven met daslook geplukt in het Nederlandse landschap en geserveerd met brood. Mungboon-gelei, die in Korea meestal wordt gesneden en op smaak gebracht, wordt onderdeel van een Nederlandse kaasplank. Deze combinaties laten zien hoe overgeleverde herinneringen kunnen samengaan met een lokale context, speels maar bedachtzaam.
De geleefde ervaringen en persoonlijke verhalen die Min met zich meedraagt blijven steeds opduiken in haar werk. Ze vormen de ruggengraat van een praktijk die voortdurend in beweging is en steeds reageert op de ontmoetingsplekken tussen cultuur, plaats en identiteit. Haar werk wordt zo een zintuiglijk archief, gevormd door smaak, geheugen en verbeelding.
Voor haar afstudeerpresentatie richt Min Shin een lage tafel in, in vloerhoogte, als een open uitnodiging om samen te zitten en te reflecteren op wat het betekent een maaltijd te delen. Daarbij serveert ze gerechten gemaakt met in between ingredients, afkomstig uit de ruimtes waar culturen, herinneringen en geografieën elkaar raken. Door deze bijeenkomst nodigt ze ons uit om volledig deel te nemen, niet alleen aan het eten maar ook aan elkaar. Om te proeven, te luisteren en te reflecteren. Om te overwegen wat Sikgu voor haar betekent en wat het voor ons zou kunnen betekenen.
Min Shin onderzoekt de betekenis van samen zijn rond de tafels die we delen. Haar praktijk stelt vragen als: wat eten we, hoe eten we, waar, met wie en waarom? Geworteld in alledaagse gebaren zoals herinneringen, recepten, gewoontes en handelingen, benadert ze eten niet enkel als consumptie maar als een vorm van storytelling, verbinding en zorg. Door terug te keren naar het voedsel dat we ooit deelden, op de plekken waar we wonen, nodigt Shin ons uit te reflecteren op de subtiele rituelen die verbondenheid vormgeven. Via eten, verhalen en ontmoeting creëert ze intieme ruimtes waarin persoonlijke en collectieve geschiedenissen naar boven komen.
Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 8 december 2025
Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.
