Alicja Strzeszewska

2025

Alicja’s praktijk begint bij het mind-body-probleem: is bewustzijn gescheiden van het lichaam, of zijn we niet te onderscheiden van de fysieke vormen die we bewonen? Deze filosofische vraag vormt de basis voor haar onderzoek naar hoe technologie de menselijke conditie hervormt. Machines zijn niet langer enkel externe hulpmiddelen, maar versmelten steeds meer met het lichaam zelf. In de 21e eeuw raakt het lichaam verouderd, met functies die worden uitbesteed, vervangen of versterkt. Een pacemaker neemt het hartritme over. Hormonale implantaten herschrijven de natuurlijke cycli van het lichaam. Neurale interfaces beloven de grens tussen gedachte en machine te vervagen. Voor Alicja is het lichaam geen gesloten biologisch systeem meer, maar een kneedbaar materiaal dat onderhevig is aan interventie, controle en transformatie. Haar werk bevraagt deze verschuiving en ziet het lichaam niet als een heilig omhulsel, maar als een plek van technologische verstrengeling en speculatieve heruitvinding.

In haar afstudeerwerk onderzoekt Alicja de groeiende menselijke capaciteit om levend materiaal te manipuleren en opnieuw te configureren. Van laboratoriumgekweekt vlees tot synthetische hersenen denkt zij na over de ethische en filosofische grenzen van bio-engineering. Haar op siliconen gebaseerde, vleesachtige sculpturen pulseren, bewegen en reageren, viscerale vormen die leven oproepen zonder bewustzijn. Deze vlees-wezens kunnen geen toestemming geven voor hun ontstaan, net zoals gekweekt weefsel geen stem heeft in de eigen animatie. Hun presentatie als objecten van nieuwsgierigheid of vermaak weerspiegelt een diepere kritiek: het menselijke verlangen om voor god te spelen. We boetseren vlees, activeren genen en creëren levensvormen die de natuurlijke evolutie overstijgen, wezens gevangen tussen het levende en het kunstmatige.

Alicja stelt ontregelende vragen. Wanneer krijgt synthetisch leven betekenis? Welke verantwoordelijkheden ontstaan er wanneer we vormen creëren die het levende nabootsen? Waar leidt dit goddelijke auteurschap ons heen, en wie of wat laten we daarbij achter? In een speculatieve toekomst waarin de mens zijn organische “vleespak” afwerpt ten gunste van digitale bewustzijnsvormen en gemachineerde waarneming, kan het fysieke vlees vreemd gaan aanvoelen, als een verouderd relikwie van een vroegere staat van bestaan. Alicja’s installatie reflecteert op deze mogelijke breuk door vleesachtige vormen te tonen die de esthetiek van menselijke anatomie nabootsen maar er fundamenteel van verschillen. Zonder bewustzijn zijn deze wezens ontdaan van handelingsvermogen, gereduceerd tot spektakelobject. Ze mogen bestaan, maar uitsluitend onder menselijke controle, geobserveerd als specimen in een kooi, geanimeerd voor entertainment.

Met deze ontregelende presentatie onderzoekt Alicja de ethiek van ontkoppeling. Wat gebeurt er met vlees wanneer we ons er niet langer mee identificeren?

Artist statement

Alicja Strzeszewska is een interdisciplinair kunstenaar die de kruising onderzoekt tussen het menselijk lichaam, biotechnologie en posthumanisme. Haar werk maakt de complexe systemen zichtbaar die in het lichaam bestaan, van organen en weefsel tot synthetische alternatieven, en bevraagt de grenzen tussen organisch en kunstmatig. Geïnspireerd door speculatieve fictie en technologische ontwikkelingen onderzoekt Alicja de commodificatie van het lichaam en de ethiek van vlees als materiaal. Haar interactieve installaties ademen, pulseren en vervagen de scheidslijn tussen mens en machine. Door synthetische materialen en technologie te integreren verbeeldt ze het lichaam als een evoluerende entiteit en daagt ze onze ideeën uit over lichamelijke autonomie en de toekomst van menselijke ervaring.