Stefan Damman

Finals werk

Deze installatie speelt met de spanning tussen scheppen en vernietigen. De schilderingen — gemaakt met eetbaar pigment op ouwel — dragen een sacrale uitstraling, niet omwille van religie, maar vanwege hun vormelijke monumentaliteit en rituele lading. Ze doen denken aan iets dat gevierd of gerespecteerd moet worden.

Toch is hun lot het tegenovergestelde: ze worden opgegeten. Centraal staat een tafel, een plek van samenkomst, van delen — maar ook van consumptie. In het bord: een opening die leidt naar een scherm. Daar zie je de maker het kunstwerk afscheuren, in stukjes breken en opeten. De handelingen zijn teder en destructief tegelijk. Het verhevene wordt opgenomen in het alledaagse, het beeld wordt opgenomen in het lichaam.

De installatie stelt vragen over hoe we omgaan met wat we maken. Kunst, ideeën, symbolen: we bouwen ze op, vereren ze soms even, om ze daarna weer af te breken. Is dat vernietiging of verrijking? Is het respect of toe-eigening? 

Deze cyclus — maken, bewonderen, verbruiken — is fundamenteel menselijk. Misschien kunnen we onszelf pas echt verbinden met iets, door het ook los te laten, op te eten, te laten verdwijnen of misschien zelfs vernietigen.

Algemeen eigen werk

Kunst is meer dan een expressie; het is een vorm van reflectie en vernieuwing. Een middel om stil te staan bij wat we misschien over het hoofd zien en gevoed door toevalligheden.. of niet.

Een quote dat nauw verbonden is met het werk van Stefan Damman:

“If you feel safe in the area you’re working in you’re not working in the right area. Always go a little further into the water than you feel you’re capable of being in. Go aa little out of your depth. And when you don’t feel that your feet are quite touching the bottom, You’re just about in the right place to do something exciting. - David Bowie

Het werk Van Stefan Damman bestaat uit series van fascinaties. Ingegeven binnen een momentum waarin zich een realisatie plaatsvind. Een flart van een gesprek. Een eenvoudige brainwave. Een combinatie van toevalligheden of het wegdromen op een gedachte.

Deze series van flarden stoppen vaak net zo abrupt als dat ze ontstaan om plaats te maken voor nieuwe impressies.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 7 mei 2025

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.