Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Sophie Ceelen

Graphic Design
Bachelor
Finals Sophie Ceelen 2
Sophie Ceelen

Eindwerk

PERMANENT GELUIDSOVERLAST (Om het effect goed te ervaren, luister met koptelefoon)

Inleiding: Het project PERMANENT GELUIDSOVERLAST gaat over Misofonie: een aandoening waarbij mensen last hebben van extreme, negatieve emoties bij het horen van specifieke geluiden. Iemand met Misofonie heeft dagelijks intense gedachtes (zoals moordscenario's), omdat iemand bijvoorbeeld een loopneus heeft, een zak chips eet of hoest. Misofonie wordt vaak bestempeld als een schreeuw om aandacht: dit maakt de aandoening een stuk zwaarder. Ik weet uit eigen ervaring dat Misofonie echt alles behalve een schreeuw om aandacht is en heb me om deze reden ingezet om als grafisch ontwerper wat aan het stigma rondom Misofonie te doen.

GD_SCeelen_

Scriptie

Verknipt beeld

Uitleg: Bijna de helft van de Nederlanders zal ooit te maken krijgen met een psychische aandoening. Ondanks dat er zoveel mensen mee te maken hebben, rust op het onderwerp van psychische aandoeningen nog een groot taboe. Vanuit dit taboe ontstaat stigma. Een grote groep mensen, waaronder ik, heeft last van een stigma. Bij een stigma worden bepaalde mensen of groepen benadeeld, omdat ze ‘anders’ zijn dan ‘normaal’. Er ontstaan vooroordelen, mensen worden in hokjes geplaatst. Dit probleem maakt de aandoening een stuk zwaarder; een stigma is zelfs vaak erger dan de aandoening, vanwege de schaamte die het oplevert.

Als grafisch ontwerper heb ik altijd de drang gevoeld om me in te zetten voor het welzijn van de mens. Dit voornamelijk met betrekking tot mensen die ‘ondergewaardeerd’ zijn, omdat ze ‘anders’ zijn terwijl ze er zelf niets aan kunnen doen. Op onderwerpen als geestelijke gezondheid rust vaak een taboe. Ik vind het belangrijk om dit taboe te doorbreken met mijn werk door aandacht te schenken aan deze problematiek.

In mijn scriptie ‘Verknipt beeld’ heb ik gezocht naar de vraag: ‘Op welke wijze kan grafisch ontwerp bijdragen aan destigmatisering van psychische aandoeningen?’.

 

Visie

Om Misofonie als serieuze aandoening op de kaart te zetten, heb ik een korte film gemaakt. Deze film laat zien hoe het is om Misofonie te hebben met als uiteindelijk doel een Misofonie-gevoel op te wekken bij de kijker. Wanneer de kijker deze korte film gezien heeft, zal hij/zij een beter inzicht krijgen in hoe intens het is om Misofonie te hebben en dus ook merken dat het alles behalve aanstellerij is. Door de kijker zelf te laten ervaren hoe intens Misofonie kan zijn, zal hij/zij beter inzicht krijgen in de ernst van de aandoening.

De korte film PERMANENT GELUIDSOVERLAST is tot stand gekomen door optimaal gebruik te maken van de verschillende aspecten van het grafische vak en daarbuiten. Denk niet alleen aan typografie, kleur en beeld, maar ook aan soundscapes. Het komt samen tot een groot absurdistisch theater, dat op een ironische wijze een serieus probleem aankaart.

Een aandoening die gaat over geluid, visualiseren met beeld, was een grote uitdaging, tot ik me bedacht dat het eigenlijk heel visueel is. Ik liep over straat en hoorde een vrouw op hakken lopen. Het geluid van iemand die op hakken loopt komt zo hard bij me binnen, dat ik die hakken eerder vergelijk met de hoeven van paarden (van die lompe grote poten die herrie maken). Wanneer iemand continu zijn neus ophaalt, kan ik niets anders horen dan die neus en wanneer iemand in zijn kopje koffie roert, lijkt die lepel groter dan een bezemsteel. Dit zette mij aan tot het creëren van een wereld door een Misofoniebril. Het resulteerde in een ironische visualisatie van de aandoening, die aan alle kanten Misofonie schreeuwt.

 

Doel

Het doel van dit werk is om Misofonie op de kaart te zetten als serieuze aandoening. Ik denk dat men na het bekijekn van deze korte film, een gevoel krijgt dat dicht in de buurt komt van het gevoel waar iemand met Misofonie mee kampt. Door bij de kijker dit gevoel op te roepen laat ik ze inzien hoe intens Misofonie kan zijn en zal hij/zij beter inzicht krijgen in de ernst van de aandoening. Door tijdens mijn onderzoek de film continu te testen op mensen zonder Misofonie, denk ik dat dit goed gelukt is.

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.