Lorin ter Bogt

Grafstenen, doodskisten, rouwkaarten, composteren, verdriet en onzekerheid.
Toch kleurrijk, levendig, speels, herkenbaar en eerlijk.
Dat is wat ik zie als ik mijn boeken open.
Een traan maakt plaats voor bezinning.
Een diepe zucht.
De dood krijgt een podium, want dat is wat die verdient.
Niet meer wegstoppen, maar juist openbaren.
Het gesprek aangaan met de ideeën van jou en mij.
Dat is wat ik wil.
Samen lezen, kijken en praten.
Vertrouwd, net als het leesboekje voor het slapen.
Samen zijn en kunnen leren van elkaar.
Dromen en denken.
Het is niet eng of raar.
Het is het leven wat hand in hand gaat met de dood.
Onafscheidelijk, net als wij.
We doen dit samen en zorgen ervoor dat de dood gaat leven.
Samen hand in hand met de dood.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 16 juni 2021

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.