Celin Rohrig
Eindwerk
Componenten ten behoeve van de herinrichting behandelingscentra anorexia nervosa
Voor mijn afstudeerproject richt ik mij op de herinrichting van klinieken waarin patiënten met anorexia nervosa worden behandeld. Om de inhoudelijke lading van het onderwerp te dekken presenteer ik de ruimtelijke herinrichtingscomponenten in de vorm van een boek. Centraal staan hierbij het verhinderen van ongewenst imitatiegedrag onder patiënten en het verminderen van de overmatige fixatie op het functionele en ‘hygiënische’ lichaam in de architectuur. Door een antropomorfe vormentaal probeer ik de gemoedsbewegingen van patiënten onbewust positief te beïnvloeden. In de ruimtelijke componenten licht ik verweringsprocessen en onregelmatigheden bewust uit om het onaangename contrast tussen de modernistische architectuur en het imperfecte menselijke lichaam te verkleinen.
Scriptie
Verbinding Vermenselijking Verwering
Het vermogen om jezelf niet alleen in anderen, maar ook in verhalen, plekken en voorwerpen emotioneel te verplaatsen, creëert verbondenheid. Het wordt ook wel het empathisch vermogen van de mens genoemd. In deze scriptie onderzoek ik een aantal parallellen tussen de termen verbinding, vermenselijking en verwering. Met vermenselijking bedoel ik menselijke eigenschappen toekennen aan niet-menselijke wezens, ook wel antropomorfisme genoemd. Met verwering bedoel ik de eigenschap van materiaal om als gevolg van natuurlijke invloeden van buitenaf te veranderen, wat een zichtbare imperfectie en vergankelijkheid met zich meebrengt.
Visie
Een fragiel lichaamsbeeld, confronterende belichting, afstandelijke doorgangen en ijzige verblijfsruimten is de realiteit voor veel patiënten met anorexia nervosa die zich momenteel in een klinische opname bevinden. Een gevoel van onzekerheid en afhankelijkheid kan onnodig versterkt worden door de ruimtelijke inrichting van zorginstellingen wanneer het bewustzijn over de uitwerking van architectuur op het zelfbeeld en gedrag van de patiënten ontbreekt.
Door mijn artistiek onderzoek ben ik ervan overtuigd geraakt dat de overmatige fixatie op het
‘hygiënische lichaam’ en de nadruk op de functionele aspecten van de modernistische architectuur, schaamte en vervreemding van de mens in de ruimte tot gevolg hebben gehad. Door het uitlichten van onregelmatigheden en het bewust inzetten van verweringsprocessen in de materialiteit van mijn werk, breng ik de architectuur dichter bij de lichamelijke imperfecties van de mens. Een metaforische benadering van het lichaam vormt de kern van de ruimtelijke componenten waarmee ik de behandelingscentra voor eetstoornissen opnieuw wil inrichten. In het handboek dat ik ter aanvulling van mijn werk heb geschreven, licht ik deze componenten nader toe. Ook zal de wijze waarop ik het nabootsen van lichaamstaal in de architectuur inzet om de gewenste gemoedsbewegingen bij patiënten te versterken en ongewenst imitatiegedrag te verhinderen, hier verder onder aandacht gebracht worden.
Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 22 juni 2021
Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.