Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Nadia Abdel Moaty

Interieurvormgever
Associate degree
ID_nadiaabdelmoaty_foto3
Nadia Abdel Moaty

Verwerken zonder woorden 

Kindermishandeling is een epidemie. 
Niet alleen tijdens de kindertijd, maar hun hele verder leven hebben de slachtoffers ervan kwetsbare plekken. Hoe ze de stress in hun leven verwerken, hoe de werking van bepaalde hersengebieden en hormonen verloopt, zo veel is anders ná de mishandeling. Er ontstaat een cascade aan veranderingen die de kwaliteit van hun leven bedreigt. Maar in tegenstelling tot een ziekte die je oploopt of een erfelijke aandoening, is geweld iets wat totaal vermeden kan worden. Omdat ik geen campagne kan starten om de signalen voor de toeschouwer nog beter te kunnen herkennen, wil ik graag wel een bijdrage zijn in het herstel van deze slachtoffers. Zij hebben een jeugd gehad die ze nooit meer over kunnen doen. Ik wil ze een ruimte kunnen geven waarin ze hun trauma kunnen verwerken. Zodat ze zich daarna kunnen focussen op de toekomst. 

 

Visie

Wij leven in een tijd waar we heel veel belang hechten aan het gesproken woord. Als je geholpen wilt worden dan ga je heel vaak naar een therapeut die met je praat, maar praten is niet voor iedereen behulpzaam. Veel mensen vinden eigenlijk antwoorden in een eigen taal die ze ontwikkelen in tekenen, in schilderen, in beeldhouwen, in theater, in dans enzovoort. We moedigen de mensen te weinig aan om op zoek te gaan naar de taal die eigenlijk jouw eerste taal is. 
 
Niet voor ons allemaal is praten de eerste taal. Er zijn mensen die van kindsbeen af veel gemakkelijker iets in beweging kunnen zetten. Ze kunnen dansen hoe ze zich voelen. Ze kunnen tekenen hoe ze zich voelen of in kledij knippen en verknippen, enzovoorts. Je lichaam toont heel vaak de weg naar jouw taal.  

Doel

Mijn ontwerp is voor slachtoffers van kindermishandeling, waarin de ruimte verwerking biedt van het trauma dat is opgelopen tijdens de kinderjaren. De ruimte geeft de emotie opnieuw betekenis door middel van beweging en het gebruiken van je lichaam -anders dan erover te praten-. 
 
De ruimtes voor verwerking zijn vertaald vanuit de emoties, maar ook de lichaamsbeweging die je laat zien. Emoties zoals boos, verdriet, schuld en angst. Emoties die gevoeld worden tijdens de mishandelingen. In deze ruimtes ga je door middel van beweging met je lichaam op zoek naar jouw “eerste taal”. De taal die jouw lichaam jou verteld. Samen met een traumapsycholoog bewandel je de route. Je behandelt dus stapsgewijs alle emoties en gaat de verwerking aan.  Daarnaast is er in de tussenruimtes die zijn ontstaat een extra functie toegevoegd om ook mensen van buitenaf lezingen te laten volgen om de signalen van mishandeling te herkennen, en in actie te komen. 

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 13 juni 2021

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.