Joep van Hemert
Uprooted
We streven allemaal naar een beetje stabiliteit en zekerheid in ons leven. Die stabiliteit is echter maar tijdelijk en er zal een moment komen wanneer je leven opgeschud wordt door iets dat je niet kan stoppen. Wat doe je dan? Vecht je ertegen of zoek je een manier om ermee te leven en een nieuwe stabiele en zekere situatie te creëren? Heeft het oude geen waarde meer? Of moeten we de waarde gewoon in een nieuwe context plaatsen?
Ik ben mijn proces begonnen vanuit een fascinatie met geschiedenis. Ik voelde me aangetrokken tot het Meiji tijdperk van Japan, een periode van immense veranderingen waar de samurai en de oude manieren van doen, verdwenen om plaats te maken voor westerse verlichtingswaarden. Ik wilde erachter komen waarom deze periode mij zo trok. Ik raadpleegde filosofie, mijn eigen leven, folklore en meer. Uiteindelijk begon ik aan het boek: Age of Anger van Prankaj Mishra. Het fenomeen waar ik zo geïntrigeerd door was: het razendsnel veranderen van de hele samenleving, vond zich over de hele wereld plaats over de koers van vele eeuwen. Het was net alsof ik een puzzel aan het oplossen was, alles wat ik voorheen geleerd had over de tijdsperiode viel op zijn plek en ik begon in te zien dat ik een verhaal aan het maken was over een universele angst voor grote veranderingen. Men is bang omdat deze veranderingen dreigen hun hele manier van leven en alle waarden die ze daaraan hangen, dreigen te ontwortelen. Wat kan je daar überhaupt tegen doen? Je hebt nooit genoeg tijd om je er goed op voor te bereiden want alles verandert zo snel dat het niet bij te houden is. Ik denk dat iedereen wel eens gedacht heeft dat hun leven voor altijd veranderd was en ze niet meer terug konden keren naar het normaal dat ze gekend hebben. De Covid pandemie is hier denk ik wel levend bewijs van. Veel mensen konden maar niet accepteren dat de wereld ineens anders was, en verzetten zich ertegen, anderen rolden zich op in een balletje en lieten de trein gewoon over zich heen rijden. Maar uiteindelijk staan we nu hier en lijkt het bijna ten einde te zijn. De meesten van ons hebben het overleefd ook al veranderde ons leven fundamenteel voor een jaar.
Tijdens het maken van mijn film, wilde ik vooral open blijven voor veranderingen en niet krampachtig vasthouden aan ideeën die ik in mijn hoofd had. Ook al was het soms moeilijk, ik heb mijn film toch wel een aantal keer helemaal omgegooid en uiteindelijk heb ik een verhaal weten te vertellen dat ik wilde vertellen.
Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 11 juni 2021
Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.