Amanda van de Meent
In het Licht van de Dood
Wanneer iemand waar je om geeft sterft, rouw je om zo’n heftige gebeurtenis te kunnen verwerken. Wanneer een levensovertuiging sterft, nemen we dit soms niet zo serieus. Rouwen is kritisch, ook wanneer je jezelf opnieuw zult moeten vinden na zo’n klap op je wereldbeeld. Als we het verlies van een levensovertuiging ook verwerken door bewust te rouwen, kunnen we onszelf en de wereld om ons heen herontdekken, welke zonder een fase van rouw misschien nooit zo mooi hadden kunnen zijn.
doei god, hoi ik
Als jong meisje groeide ik op als christen. Ik vertrouwde op God, en wist dat dankzij Hem, alles wel goed zou komen. Terwijl ik opgroeide leerde ik hoe andere mensen, andere overtuigingen hadden wat betreft religie en het leven na de dood. Toen ik meer bezig raakte met filosofie, gebeurde het plots. God stierf. Er was geen hogere macht meer die alles wist en bedacht had. Plots was het alleen maar ik en de wereld, en een enorme hoeveelheid aan vrijheid die plots ontstaat. Een nieuwe wereld die in eerste instantie erg beangstigend was. In mijn essay behandel ik mijn persoonlijke ervaring, analyseer ik deze gebeurtenis doormiddel van rouw, en behandel ik met voorbeelden uit de literatuur en kunsten hoe de dood van god invloed heeft op mij als (beeld) maker. Ik probeer de kwetsbaarheid die ontstaat na zo’n gebeurtenis, en ook de sterfelijkheid die plots ontstaat van mij als mens in een positief licht te zetten, en zo hopelijk ook de lezer (op een goede manier) bewust te maken van de tijd die zij nu hebben.
In het begin van mijn examenjaar ervoer ik een persoonlijke crisis waarin ik mijzelf en mijn makersschap sterk in twijfel trok. Als ik zie dat veel mensen om mij heen in de zorg werken, actief meewerken aan het verbeteren van het leven van een ander, en ik vervolgens alleen in mijn kamertje wat tekeningen zit te maken, vraag ik me af wat dat nou voor waarde heeft. Kan ik mijn tijd niet nuttiger besteden?
Animatie is toegepaste kunst. Doormiddel van dit medium kan je gemakkelijk een narratief vertellen, en mensen verdiepen zich graag in een verhaal. Een goed verhaal beweegt iets in een iemand. Dit kan vermaak of afleiding zijn, het kan humor of verdriet zijn, maar soms kan een verhaal iemand ook tot nadenken zetten. Tijdens het schrijven van mijn essay, ontdekte ik wat ik als maker nu eigenlijk wél kan bijdragen aan de ander. Door iets met mijn leven te doen wat ik tof vind, zorg ik in die zin voor mijzelf. Daarnaast vertel ik, doormiddel van animatie, een verhaal aan de mensen om mij heen, over iets wat ik belangrijk acht voor ons allemaal. Ik kan met mijn werk iemand rust of afleiding geven van de minder fijne dingen in het leven, maar kan hen misschien ook tot nadenken zetten.
In mijn afstudeerfilm wil ik de ander iets vertellen over rouw en verlies, en hoop dat mijn boodschap bij enkelen ook zal landen. Mijn film is, hoop ik, in eerste instantie aantrekkelijk. Misschien dat een kijker eerst vermaak ervaart bij het zien van mijn film. Door de context van de titel hoop ik dat de kijker stilstaat bij wat ze nu eigenlijk gezien hebben, en er hopelijk later nog bij stil staan.
Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 11 juni 2021
Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.