Marith Venema

Visie

Theater is een magisch doel, en ook een middel, om bij jong en oud gedachtegangen, dromen, verhalen, emoties, bewustzijn, kennis en inzicht los te maken. In theater is bijna niks te gek, alles kan. Het is een plek waar je niet bang hoeft te zijn, waar je uit je comfort zone mag stappen. Soms confronterend, maar vaak brengt het je zo veel meer. Of je theater nou inzet om bij die ene onzekere leerling in de klas meer lef te ontwikkelen of dat je theater inzet om die ene onwetende toeschouwer in de schouwburg in te lichten over het maatschappelijke probleem genaamd racisme. Theater is voor ontspanning, maar ook zeker voor confrontatie/bewustzijn. Theater is prachtig, maar ook schurend. Theater is voor mij een gezamenlijke vorm van Escapisme. Ik kan mij er helemaal in verliezen en samen met anderen de in dat moment ideale setting creëren. In deze wereld vind ik theater nodig!

Inspiratie

Het fijnste vind ik wanneer ik de theaterzaal uit loop met een gevoel. Een gevoel waarover ik móet praten met anderen. Een van mijn grootste inspiratiebronnen op het moment is Pina Bausch. De eerste keer dat ik kennis maakte met haar werk was ik vol van woede. Ik bezocht de voorstelling de warme winkel speelt de warme winkel door de warme winkel, geïnspireerd op Pina’s voorstelling Café Muller. Ik begreep niet waarom iemand mij hier naar had laten kijken. Maar die iemand was ik zelf. Iets hield mij dus in die zaal. Terwijl ik tegelijkertijd zo graag weg wilde rennen. Het was confronterend theater. Hoe de spelers op het toneel met het gegeven tempo en herhaling omgingen haalde het bloed onder mijn nagels vandaan. Maar had dat niet gewoon met mijn ongeduldige eigenschap te maken? Ze testte de grenzen van het publiek uit. Twee jaar later raakte ik opnieuw geïnspireerd door Pina’s voorstelling Kontakthof. En haar film Die klage der Kaiserin. Ze speelt met het rauwe/pure van de mens en zijn lichaam en bewegingen. Ze speelt met absurdisme en abstractie. Als ik naar haar werk kijk denk ik aan de mens en het lichaam. Er is denk ik geen mooiere plek waar je de mens en zijn  (on)natuurlijke reacties kan onderzoeken dan in het theater.

Ambitie

Ik wil na dat ik afgestudeerd ben graag een master volgen. Ik ben nog lang niet uitgeleerd en wil me nog steeds als een spons helemaal volzuigen met kenniswater. Ik heb een master spel en theater in Brussel gezien. Het kan zijn dat ik eerst ga werken en dan later de master volg. Als ik eerst ga werken wil aan de slag in het westen van Nederland. Dit omdat ik veel in het noorden en oosten stage heb gelopen en nu vind ik het tijd voor iets nieuws. Ik heb ervaren dat ik het te gek vind om met kinderen te werken. Met hun enthousiasme, puurheid en impulsiviteit vind ik precies het zelfde geluk in theaterlessen geven als dat zij uit de theaterlessen halen. Een Jeugdtheaterschool lijkt me dus een top plan. Voor klassen staan van 6-9 jaar en 9-12 jaar. Maar het allerliefste begin ik met het volgen van de master in Brussel en kijk ik wat voor nieuwe kansen mij dat brengt. Stapje voor stapje.

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.