Elke Boswinkel

Het Symbioceen - Verbonden Werelden

In mijn werk onderzoek ik hoe we ons als mens opnieuw kunnen verhouden tot de natuur, waarin wij niet een buitenstaander, maar een onderdeel van een levend, gedeeld geheel zijn.

In het dagelijks leven gaan we namelijk vaak gedachteloos aan natuur voorbij. We lopen er langs zonder er echt even goed bij stil te staan.

Ik werk graag met moderne technologische technieken, maar technologie wordt meestal gezien als iets wat ons van het natuurlijke verwijdert. Dit heeft mij heel erg geïnspireerd om juist deze tegenstrijdige elementen te gebruiken tijdens mijn afstuderen. Het was een interessante uitdaging, die ik met liefde ben aangegaan.

Het begrip symbioceen, geïntroduceerd door milieufilosoof Glenn Albrecht, inspireerde me ook veel. Het laat een toekomst zien waarin mens, natuur en technologie in balans zijn. Ik merkte hoe bewuste, kleine momenten van stilstaan bij natuur diepe rust en verbondenheid kunnen geven, en hoe dat precies voelt is wat ik ook in mijn werk wil oproepen.

In een Symbioceen - Verbonden Werelden combineer ik poëtische tekst, keramiek en virtual reality. De zeshoekige pilaar verwijst naar de opbouw van digitale wereld, nl. polygonen, maar wordt doorbroken door organisch vloeiende vormen. Binnen de VR-ervaring worden bomen, texturen en kleuren uitvergroot, zodat we deze met meer aandacht gaan ervaren en ons er meer verbonden mee voelen.

Met dit werk wil ik aandacht creëren voor een hernieuwde waarneming van en verbondenheid met de natuur. Door het samengaan van natuur en technologie ontstaat hopelijk een andere manier van kijken bij de toeschouwer, een die ook buiten de virtuele ruimte blijft doorwerken.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 7 mei 2025

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.