Romy Dekkers

STOF VAN HET VERLEDEN

In de geschiedenis van Nederland nemen familiebedrijven een bijzondere plaats in. Niet alleen op economisch gebied maar ook als een verbindende factor van de samenleving. Ze creëren werkgelegenheid, geven vorm aan een stad en zorgen voor continuïteit. De Rijssense weef- en spinfabriek Ter Horst & Co. is daar een krachtig voorbeeld van.

Opgericht in de 19e eeuw groeide Ter Horst uit tot een van de grootste textielproducenten van het land. De fabriek gaf duizenden mensen werk, zowel voor de mannen als de vrouwen en zelfs de kinderen. Generaties lang liep hun dagelijks leven synchroon met het ritme van de weefmachines. Maar Ter Horst was méér dan alleen een werkgever. Het bedrijf schonk de stad een park, een muziekvereniging, een badhuis en voetbalclubs. Voor veel Rijssenaren werd het werken met collega’s in de fabriek een familie op zich.

Toch kent het verhaal ook een keerzijde. De omstandigheden waren zwaar: stoffige hallen, lawaaiige machines en weinig veiligheid. En naarmate de wereld moderniseerde, verloor Ter Horst terrein. De opkomst van kunststof, metaalindustrie en schaalvergroting maakte het lastig voor traditionele familiebedrijven om te blijven bestaan. In de jaren zeventig viel het doek: de fabriek sloot, en daarmee verdween voor velen hun werk, ritme en gemeenschap.

Deze installatie onderzoekt en verbeeldt wat het betekent als zo’n bedrijf verdwijnt. Door persoonlijke verhalen van oud-werknemers, zoals Hannah, Gerdien en Jan, worden de sociale, demografische en emotionele gevolgen tastbaar. De carrousel-vorm nodigt de bezoeker uit om letterlijk door het verleden te bewegen. Een tijdlijn, beeldmateriaal, objecten en interactieve elementen brengen het verhaal tot leven.

Het project stelt één centrale vraag: Is de impact van het verdwijnen van een familiebedrijf voelbaar te maken?
De conclusie is volmondig ja. Niet alleen in herinneringen, maar in de littekens en veranderingen in het stadsbeeld, het sociale leven en de identiteit van een gemeenschap. Deze installatie is een poging om die herinnering niet te verdwijnen, maar vast te houden, als vezels in een jute draad.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 17 juni 2025

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.