Daan Krause

Het verlies van de nacht

"De nacht was niet donker zoals ik kende maar gloeide bruingeel, wat de schaduwen in mijn kamer had veroorzaakt. De maan was slechts een vage vlek en zag geen kleine of Grote beer, geen boogschutter, geen Cassiopeia of een ander sterrenbeeld. Het kunstlicht had de sterren opgegeten."

‘Het verlies van de nacht’ kaart het onderwerp 'lichtvervuiling' aan. Door de grote hoeveelheid onnodige verlichting die men s ’nachts gebruikt verliezen we langzaam de pracht van de sterrenhemel die ons sinds het begin van het menselijk bestaan de weg heeft gewezen. Jawel.. 80 procent van de gehele wereldpopulatie leeft ondertussen onder een gloed van licht wat niet alleen voor mens maar ook natuur enorme gevolgen heeft. Maar hoe stel je de urgentie van lichtvervuiling aan de kaart zonder mensen te demotiveren met een nieuw groot maatschappelijk probleem?

In plaats van de toeschouwer te confronteren met feiten en cijfers over de ellende die voortkomt uit lichtvervuiling neem ik je liever mee naar een schone sterrennacht die de meeste van ons nooit zo zagen. In ‘Het verlies van de nacht’ leidt een geanimeerd fietsertje je door de nachtelijke probleemgebieden van Nederland. Zo zie je hoe het landschap, bestaande uit o.a. de stad, het Westland met haar kassen en het havengebied langzaam verlicht wordt door lichteffecten geprojecteerd over de houtskool-getekende landschappen. Langzaam veranderd de schone nacht in een door licht vervuilde nacht waardoor de sterren verdwijnen. Waar je eerst onder een prachtige sterrenhemel stond, sta je nu in een door licht vervuild landschap. Want pas wanneer je de schoonheid van de sterrennacht hebt ervaren weet je wat we aan het verliezen zijn.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 17 juni 2025

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.