Hinke Brouwer

Wat doen we met Urk?

De laatste tijd interesseert de reputatie van Urk me, omdat deze iets over mij als inwoner zegt. Urkers zijn niet bang om hun (ongevraagde) mening te laten horen. Ze weten mede daardoor regelmatig het nieuws te halen. Urk wijkt af van de rest van Nederland en krijgt een flinke stempel. Ik woon al mijn hele leven op Urk. Ik krijg een flinke stempel. Ik word ouder en het doet wat met me. Vroeger wist ik niet beter, maar nu heb ik vragen: onderschat ik, als inwoner van Urk, de problematische gebeurtenissen op Urk, terwijl de rest van Nederland op de eerste rij zit en oordeelt? Verklein ik onbewust en/of subjectief als Urker de dingen die zich hier afspelen, of worden dingen door de buitenwereld uitvergroot? 

Een verkrampte relatie tussen Urk en de buitenwereld begon toen in 1932 de Zuiderzee werd afgesloten en de steun van de regering voor de vissers uitbleef. Urkers voelden zich altijd al innig verbonden met hun woonplaats. Die sterke band hebben ze opgebouwd door de ligging aan het water en de grote invloed die de visserij op het welzijn van alle inwoners had. Door de ingrijpende inbreuk van buitenaf nam die verbondenheid met hun woonplaats alleen maar toe.

Aan mensen die niet van Urk komen probeer ik vaak problematische situaties die hier voorkomen uit te leggen, maar aan mede Urkers die sommige situaties bagatelliseren laat ik graag een tegengeluid horen. Daardoor voelt het alsof ik altijd strijd voer. Ik probeer het dorp waar ik woon af te beelden, een boodschap mee te geven aan buitenstaanders, en/of Urker inwoners een spiegel voor te houden. Tijdens deze zoektocht probeer ik antwoorden te vinden op de vraag wat Urk voor mij betekent en probeer ik zo een onduidelijk stukje van mijn identiteit duidelijker te maken. Wat is mijn rol hier? Ik wil mijn warrige beeld van en mijn verhouding tot Urk graag verhelderen, op de hoop dat ik rust vind in mijn strijd en iemand anders eenzelfde stukje rust en begrip mee kan geven.

VISIE / STATEMENT BEELDEND WERK

Ik laat me triggeren door nieuwsberichten over Urk waar ik dagelijks tegenaan loop: krantenartikelen, interviews, praatjes, meningen op social media, maar ook gebeurtenissen thuis. Na getriggerd te zijn ga ik fantaseren en volg ik mijn intuïtie. Deze ideeën zonder woorden zet ik om in schetsen. Wat kan ik zowel buitenstaanders als Urkers meegeven na deze gebeurtenis? Welke vorm past hier in mijn ogen het beste bij? Wat vind ik zelf van deze gebeurtenis? Mijn proces bestaat uit het kritisch zoeken naar het juiste materiaal en naar de boodschap die het werk overbrengt. Aan de hand van humor zoek ik de confrontatie tussen acceptabele en shockerende elementen van gebeurtenissen in mijn omgeving. Aan het eind van dit proces vallen dingen op hun plek. Tijdens deze zoektocht raak ik geïnspireerd door kunstenaars, dit keer onder andere Olafur Eliasson, Alexandra Kehayoglou, Grayson Perry en Stieneke Oeverbeek.

EDUCATIEF AFSTUDEREN

Urk wist afgelopen tijd het nieuws vaak op negatieve manier te bereiken. Buitenstaanders lijken van Urk te smullen: op social media wordt gul met oordelen gestrooid en ook in het echt komen toeristen graag even kijken op inmiddels bekende plekken, zoals rotonde de Akkers. Zouden toeristen op de hoogte zijn van de rellen op Urk? Veroordelen ze? Met wat voor verhalen komen zij straks thuis? Hoe mooi de Urker havens waren, hoe lekker de vis was, of hoe obstinaat de Urkers weer eens waren? De recente gebeurtenissen maken het Urk van nu. Jennie Koffeman en ik zagen ons dorp graag als meer dan dat. Het voelde voor ons als een missie om ons dorp anders op de kaart te zetten. Daarnaast wilden we graag een culturele activiteit organiseren in een periode waarin vrijwel niets mogelijk was vanwege corona. We organiseerden een kunstroute.

Langs een wandeling door het oude centrum van Urk zag je de verschillende werken in het thema ‘Gouden tijden, zwarte bladzijden’ van jonge Urker kunstenaars achter de ramen van verschillende panden hangen. Op de flyer, verkrijgbaar bij Tourist Info Urk, zag je waar de werken van de verschillende kunstenaars te bewonderen waren. Als je liever avontuurlijk op pad wilde gaan, kon je de KRU-logo’s volgen die op de straat stonden afgebeeld. Op deze manier hoopten we Urk in tijden van corona een keer op positieve manier in het nieuws te krijgen. En dat is zeker gelukt. Niet alleen het concept, het thema, de kunstenaars of de uitvoering maakten deze kunstroute speciaal: het mooie oude centrum van Urk hielp ook een handje mee. 

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 31 mei 2022

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.