naar verhaaloverzicht
12 mei 2021
Net even anders: afstudeerders Docent Muziek vieren diversiteit
In de trailer van de voorstelling wordt de voorzet vast gedaan: “Ik ben lang”, “Ik heb een accent”, “Ik ben gay”, “Ik kom van het VMBO-T”. Het zijn de woorden van studenten van alle leerjaren van de opleiding Docent Muziek. In de afstudeervoorstelling van klas vier staan ze alle veertig samen op het podium. “We zijn in het vierde jaar maar met een klein clubje, en allemaal heel verschillend. De gemiddelde, typische student bestaat niet, maar mocht die wel bestaan, dan waren wij dat in elk geval niet”, vertellen Emma Wissink en Renée Vunderink: “We hadden allemaal de behoefte daar iets mee te doen, en een keer niet de ‘standaard’ schoolvoorstelling te maken: die met een happy end, met de romances, dat soapachtige."
Labels en hokjes
Het resultaat is een muziekproductie waarin de spelers veel van zichzelf laten zien. Emma: “Het publiek weet niet wat echt is en wat gespeeld is. Maar veel gebeurtenissen in de voorstelling komen wel uit ervaringen van medestudenten zelf voort.” Renée: “Ik heb autisme, en dat spreek ik hardop uit in de voorstelling: ‘Ik ben autist’. Daarmee laat ik zien dat er ook mensen met autisme zijn die gewoon muziekdocent kunnen worden. Ik wil doorbreken dat je aan de hand van je label in een bepaald hokje wordt gestopt.”
Veilige sfeer
Niet alleen de voorstelling zelf, ook de weg ernaartoe vergde een bepaalde openheid van de studenten. Emma: “Op een gegeven moment werd het vanzelfsprekend dat we onze kwetsbaarheid lieten zien. Het repeteren over dit onderwerp werkt twee kanten op: doordat we met onze klas dit thema wilden aansnijden, hebben we die veilige sfeer zelf gecreëerd. Daardoor werden we steeds opener naar elkaar en konden steeds meer bespreekbaar maken. Het mooie aan diversiteit als thema is dat het niet alleen speelt in de voorstelling zelf, maar ook binnen het maakproces van de productie. Iedereen is anders, iedereen ziet dingen anders. Hoe kunnen we van onze verschillen in aanpak leren?”
Het mooie aan diversiteit als thema is dat het niet alleen speelt in de voorstelling zelf, maar ook binnen het maakproces van de productie.
Kritisch op elkaar zijn
Renée: “Het hielp wel dat we al een sterke band hadden. Doordat je vier jaar met zo’n kleine klas door de opleiding gaat, word je heel close met elkaar. Als je dan ook nog samen een product maakt, wordt die band alleen maar hechter. Juist door alle verschillende meningen.” Want als je een goede show wilt maken, dan moet je kritisch zijn. Ook op elkaar. Renée schetst een voorbeeld: “We hebben drie studenten met het hoofdvak zang. Voor een solo willen we de meest geschikte kiezen. We moeten elkaar dus beoordelen. Dan moet je ook kunnen zeggen: ‘nou, doe jij dit maar niet.’ Onze deadline forceerde ons: als de tijd begint te dringen, moet je steeds directer en duidelijker naar elkaar zijn.”
Multitasken
Tijdsdruk was er zeker voor de studenten. Want hoe kleiner de klas, hoe meer taken er op ieders bordje liggen. Renée: “We werken allemaal mee aan het verhaal, en hebben daarbovenop ook eigen taken. Ik doe bijvoorbeeld de financiën en de planning. Iedereen heeft zijn eigen prioriteiten, maar daarop moet je soms wel inleveren voor het gezamenlijke doel. Dat is erg leerzaam.” Niet alleen in de organisatie hebben de studenten meerdere petten op, ook tijdens de voorstelling wordt er volop gemultitaskt. Renée: “Iedereen rent van hot naar her op het podium. Dan sta je weer op het toneel, dan in het koor, dan weer sta je te spelen.” Gelukkig worden de afstudeerders bijgestaan door hun medestudenten uit andere leerjaren. Emma: “We wilden ze graag betrekken in het proces. We hadden hun input ook nodig om het plaatje compleet te maken. Maar hoe zorg je er nou voor dat ze zich meteen betrokken voelen? Hoe krijg je zo’n grote groep in beweging? Dat zijn dingen die ik tijdens de opleiding geleerd heb: Hoe je je boodschap anders kunt formuleren, zodat je iets wél voor elkaar krijgt. Aan dat onderwijsdeel heb je ook veel bij het maken van zo’n productie.”
Dat zijn dingen die ik tijdens de opleiding geleerd heb: Hoe je je boodschap anders kunt formuleren, zodat je iets wél voor elkaar krijgt.
Verder in het onderwijs
Één ding is duidelijk: het onderwijs heeft de harten van Renée en Emma gestolen. Onverwacht, want beiden begonnen in eerste instantie vooral voor de muziek aan de opleiding. Na hun afstuderen gaat Renée zo snel mogelijk werken in het basisonderwijs en wil op de langere termijn een eigen muzieklesmethode ontwikkelen. Emma wil doorstuderen op het gebied van onderwijswetenschappen en ambieert een bestuurlijke functie: “Maar daarnaast wil ik sowieso voor de klas blijven staan. Al is het maar een dag in de week.”
Op 21 juni 2021 werd Net Even Anders uitgevoerd en opgenomen voor de middelbare scholen. Bij de voorstelling hoort ook een educatiepakket met daarin een lesbrief, vier muziekarrangementen en reflectieformulieren.
