Eerst even terug naar het begin: na haar middelbare school begon Laura aan een opleiding tot verzorgende. Maar dat beviel niet, dus daar is ze vrij snel mee gestopt. Toen kwam de overstap naar het interieur. Op het Cibap in Zwolle, de ‘vakschool voor de verbeelding’, studeerde ze Kleur- en interieuradviseur. “Vervolgens wilde ik nog meer, maar ik zag het niet zitten om nog vier jaar te studeren, omdat ik al lang bezig was. Iemand wees me toen op Interieurvormgever Ad. – Associate Degree – waarbij je in twee jaar klaar bent.”
Op één gang
Laura ging kijken bij ArtEZ in Zwolle en dat voelde meteen heel goed. Fijne school, goeie sfeer. Dus toen is ze het gewoon gaan doen. “Het is niet een heel grote school. Je zit met de hele opleiding op één gang en je kent iedereen. De docenten kennen je ook. Je bent geen nummer op deze opleiding en dat maakt het heel fijn.”
Snelkookpan
De twee jaar zijn heel soepel verlopen. Omdat het Ad. was, waren ze met een heel kleine klas die heel close is geworden. Maar het was ook hard werken. “De eerste les weet ik nog goed. Ik kreeg een opdracht en dacht: daar heb ik drie weken de tijd voor. Vervolgens zeiden ze dat ik het de week erop moest inleveren. Dat was wel heftig. Je hoort van Ad. vaak dat het een snelkookpan is. Omdat we maar twee jaar hebben, gaan we er heel hard doorheen.”
Studiereizen
In twee jaar tijd zou Laura op drie studiereizen. De eerste twee gingen door, maar de derde werd door corona afgeblazen. In het eerste half jaar ging de studiereis naar Berlijn. Een week met de trein. Met alle eerstejaars Art & Design Zwolle. Laura: “Dus je leert iedereen kennen van Comic Design, Grafisch, enzovoort. Superleuk!” Het tweede half jaar gingen de eerste en tweedejaars van Ad. naar Nordrhein Westfalen langs allemaal architectuurprojecten. “In het tweede jaar zouden wij op onze beurt de eerstejaars mee op reis nemen naar België, maar toen was er corona, waardoor dat in het water viel.”
Inspiratie
Uit de studiereizen haalde Laura inspiratie. Voordat ze op Ad. zat, ging ze niet vaak naar musea en bezocht ze weinig architectuur. Op ArtEZ werd ze erg gemotiveerd om dat wel te doen. “Het is leuk. Het verrijkt je leven. En je leert ook beter praten over wat je nu eigenlijk vindt van bepaalde dingen zoals kunst, design en architectuur.”
Finals
Voor haar eindproject koos ze samen met de klas het overkoepelende thema Verbinding. Dat is breed te interpreteren. En het speelt in de coronatijd nog meer dan anders. “Daarna moesten we ons eigen persoonlijke thema kiezen, waarbij ik heb gekozen voor Dementie. Dat stamt uit de tijd dat ik als verzorgende stage liep. Ik voelde me nooit prettig in verpleeghuizen. Het was er kil, je had van die lange gangen, ik vond het maar niks. Als ontwerper moet je daar iets mee kunnen, vind ik.”
Materiaal
Tijdens haar project richtte Laura zich op mensen met dementie. Ze keek naar de zintuigen, naar het voelen, zien en horen. Daarbij kwam ze onder meer uit op tactiele wanden. “Ik ben bezig geweest met materiaal, heb veel materiaalexperimenten gedaan met gips, beton, klei, wol, vilt. Mijn eindmateriaal was klei met vilt en klei met afdrukken erin.”
Droom
Haar stage deed Laura bij een architectenbureau. Van tevoren twijfelde ze daar erg over, maar het beviel haar buitengewoon goed. “Dat zie ik mezelf in de toekomst wel doen. Het mooist zou het zijn als ik me dan kan bezighouden met zorgprojecten.” Maar dat is voor later. Eerst gaat ze nog verder studeren. “Toen ik naar ArtEZ kwam, wilde ik niet nog vier jaar studeren, maar omdat ArtEZ mij zo goed bevallen is heb ik er toch voor gekozen om door te gaan en de Bachelor interieurarchitectuur te doen.”
Volg Laura Evers
