Boven de ingang van beide locaties van de BEAR Fine Art finals-expositie hangen heel vrolijke tapijten van Hebe Diepenmaat getiteld Hiiiiiiiii en Ah Joh, vlieg op. Het is meteen een huiselijk gevoel, een warm welkom.
Diepenmaat begon als tweedejaarsstudent te schilderen in grote kleurvlakken, maar beperkte zich nooit tot een enkel medium. Ze daagde zichzelf graag uit door nieuwe dingen te proberen. Nadat ze een tuftpistool van haar docent had geleend wilde ze alleen nog maar tapijten maken. Ze zag onmiddellijk de mogelijkheden die ontstonden bij het ‘verkeerd’ gebruiken van het apparaat. ‘Ik liep tegen allerlei ongeschreven regels aan, zoals dat je bij tuften niet de draden mag kruisen en als je dat wel doet het zal ontploffen. Maar als je de draden weer wegknipt krijg je mooi resultaat.’
Diepenmaats tapijten zien er weloverwogen uit, maar dat is schijn. Haar werk ontstaat vooral tijdens het maken. ‘Ik begin in het midden en werk dan naar buiten. Tuften is toch een beetje als schilderen, ik reageer steeds op de voorgaande beweging. Het tapijt spreekt als het ware terug. Ik werk vanuit een semi-concept, zoals bijvoorbeeld een welkom mat, maar eenmaal op weg begin ik ook vaak opnieuw en knip wat ik heb in stukken en voeg ze samen met andere stukken tapijt als een collage. Mijn eigen tapijten knip ik ook wel eens kapot, maar ik gebruik vaker tapijten van IKEA. Ik hou van die tegenstelling tussen de luxe uitstraling en alledaagse herkomst, maar ook van de haveloosheid die belopen tapijten kunnen hebben.’
Tapijten hebben voor Diepenmaat veel betekenissen. Zo belichamen ze huiselijkheid, warmte en gastvrijheid, maar dekken ze ook dingen af en dempen ze geluid. Voor spelende kinderen zijn ze dan weer veilige havens die ze tegen de koude grond beschermen. Diepenmaat kijkt ernaar uit om kunstenaar te zijn, en te zien hoe ze haar werk verder zou kunnen evolueren. ‘Ik ben beetje klaar met het vlakke en zou wel iets sculpturaals willen proberen. Maar ik wil ook de zachtheid die nu in mijn werk zit doorbreken. Om die reden ben ik al met materialen aan het experimenteren zoals glas en beton.’
Auteur: Inge Pollet, curator en dichter
