Nicole van Hamond

“En nu sta ik hier.” —Vincent in ‘Ik zag Menno’, Sandra Bernart

“DE ideale start bestaat niet. Gekleurd is net zo min goed als grijs. Steeds accepteer je, of verwerp je. Een derde optie lijkt negeren. Maar afhankelijk van waar het om gaat, komt dat uiteindelijk ook neer op accepteren dan wel verwerpen. Voorwaarde voor beide is wel, dát je iets waarneemt. Het feit of je iets wel of niet waarneemt hangt weer af van ‘nature’, je fysiek, en ‘nurture’, alles wat je daarvoor hebt meegemaakt en de keuzes die je daarbij gemaakt hebt.

Je verhouden tot je omgeving, tot je eigen leven vraagt om het maken van keuzes. Lang niet alle keuzes maken we bewust, maar we laten in die keuzes wel een bepaalde lijn, een bepaald pad zien. Ons geloof. Uiteindelijk geloven we dus allemaal en dragen we dat uit met ons gedrag, onze normen en waarden.”

“Je kunt deze gegevens accepteren. Of verwerpen. Maar je kunt niet vanaf nul beginnen. Blanco. Vanuit een witte kamer. Of een grijze, zo je wilt. Onze kamer heeft een kleur. Je hebt niet de mogelijkheid om vanaf een begin zonder slag of stoot je leven, jezelf, helemaal in te richten zoals je dat wilt. Er staat al meubilair, er hangt al iets aan de muur. Je zult dingen moeten verplaatsen, of bewust weg moeten gooien of binnenhalen. Je moet je verhouden tot dat wat er is of kiezen voor gemak en dat wat er is, nemen zoals het er is.”

Gedachtenwisseling tussen Sandra en Nicole tijdens beeldend onderzoek

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 3 november 2020

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.