Merel Schuurman

Een belangrijk deel in het maken van kunst is iets ongrijpbaars, grijpbaar maken voor mij. Vaak begint dat als iets waar ik zelf nog niet helemaal bij kan, waar ik me vervolgens in verdiep. In die verdieping vind ik vaak enthousiasme en soms ook frustratie. Mijn nieuwe vondst deel ik dan graag met publiek.

Dat proces begint vaak bij een ervaring. Een sfeer die me bij is gebleven of een conversatie die me aan het denken heeft gezet. Dit is een proces waarbij ik iets onbewust, bewust te pakken probeer te krijgen. Dit doe ik door middel van maken, schrijven en praten, maar ook door dromen, douchen of boodschappen te doen. Door te illustreren en muziek te zoeken bij de ervaring ontstaat er een steeds toegespitster beeld. Dit is waar de omschakeling naar het publiek plaats vindt. Ik experimenteer met kleur, stijl en perspectief in mijn werk om het uiteindelijke verhaal te kunnen vertellen.

Wat kunst zo mooi maakt is dat het voor de kijker een persoonlijke ervaring kan zijn om het werk te beschouwen. Ik vind het dan ook belangrijk dat mijn publiek vooral onbewust dingen mee neemt. Zo probeer ik door slimme keuzes de ervaring van mijn werk te sturen, in de hoop dat het emotioneel en rationeel iets in gang zet bij mijn publiek. Het grootste doel is dat het subtiel genoeg is, dat het onbewuste positief geprikkeld wordt.

In mijn laatste jaar op de academie van ArtEZ heb ik gewerkt aan de film "Argus Eyed". Deze film gaat over de veelzijdige kanten van insomnia met voornamelijk de focus op het onbewuste. In mijn afstudeeronderzoek ben ik gaan redeneren vanuit het idee dat het onbewuste actiever wordt bij een tekort aan slaap. De perceptieveranderingen die kunnen ontstaan hierbij zijn het uitgangspunt voor mijn afstudeerfilm geweest.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 21 juni 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.