Mattie van der Velden

Mattie van der Velden (zij/haar, 1998) schrijft introspectieve proza waarbij ze niet terugdeinst voor de donkere en ongemakkelijke aspecten van mensen. Ze kan complexe emoties en psychologische diepgang in haar personages vangen met een goede portie humor en nuchterheid. Iedereen wil wel eens – midden op de snelweg – het stuur omdraaien. Voor haar afstudeerwerk schreef ze een novelle: Nico. 

Ook staat ze graag voor- en achter de camera. Ze heeft onderzoek gedaan naar donker en licht doormiddel van analoge fotografie voor haar afstudeeronderzoek. Zowel het subjectieve schaduwwerk als het letterlijke donker en licht kreeg daarbij aandacht.

         Nico

Na het overlijden van haar vader, zoekt Nico manieren om met de dood om te gaan.  

Ze vindt troost in donkere, kleine ruimtes. Haar emoties zijn zó groot dat ze niet in haar lichaam passen, ze voelt niks meer. Nico worstelt al zo lang ze weet met angst en sluimerende psychoses tot ze een dakloze man ontmoet. De man jat lampen uit openbare gelegenheden en introduceert haar in een nieuwe lichtere wereld.  

Nico gaat over het omarmen van onze gebreken, de absurditeit van ons bestaan, loslaten, maar bovenal over verlichting.   

‘Binnen wordt de ruimte voller en voller. Mensen leunen met hun billen op onze tafel. Als het glas van de ramen elastisch zou zijn, zouden er vast nog meer mensen bij kunnen. Dan wordt het gebouw als een dikke buik in een te kleine broek gepropt, vastgesnoerd met een strak riempje, klaar om elk moment te ontploffen. Het belletje bij de deur blijft rinkelen terwijl ik tien mensen geleden de ruimte al als vol had beschouwd. Jij lijkt gebiologeerd door de afschuwelijke tafellampjes die in de vensterbank staan en een van de weinige lichtbronnen vertegenwoordigen.’

‘Als we sliepen hoefden we niet met elkaar te praten, dan kon ik nergens de schuld van krijgen en was het niet een zwart of witte dag, het waren de grijze uren die tussen de dagen dwaalden en waarin niemand een gemoedstoestand had.’

‘Ik voel me in jouw bijzijn zo rustig, zo verbonden en alles wat hiervoor nergens op sloeg, doet dat nu nog steeds niet. Maar er zijn dingen die nou eenmaal nergens op slaan. Zoals waarom alleen mannen hoeven klaar te komen om een baby te verwekken.’

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 13 juni 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.