Mariska van Hall

Voor Het Eerst is een werk dat is ontstaan vanuit seksualisatie naar vrouwen toe en hoe normaal wij daar als maatschappij op reageren. Ik dacht na over de keren dat ik zelf geseksualiseerd ben, welk gevoel mij dat gaf, hoe ik daar zelf mee omga en hoe andere vrouwen in mijn omgeving ermee omgaan.

Daardoor kwam ik terecht bij de eerste keer dat ik zelf doorhad dat ik geseksualiseerd werd, ik was 12 jaar oud. Ik weet nog veel van deze eerste keer, zoals hoe ik me voelde, hoe ik reageerde maar ook vooral wat ik aan had. De kleren die ik op dat moment aan had koppelde ik onbewust aan deze ervaring en heb ik daarna ook nooit meer gedragen.

Achteraf gezien heb ik mijn kleding onbewust verstoten om de regie over mijn eigen lichaam en gevoelens weer terug te krijgen. Het enige wat anders was, was namelijk dat kledingstuk, dus dat ik ineens anders behandeld werd, moest daar wel aan liggen toch?

Ik vroeg me af of ik een uitzondering was, niet alleen qua leeftijd, maar ook de koppeling van een seksualisatie aan een object om vervolgens dat object te verstoten.

Na gesprekken te hebben gehad in vrouwen in mijn omgeving, bleek het dat ik hierin geen uitzondering ben. Dat bijna elke vrouw in mijn omgeving bepaalde objecten aan een seksualisatie hebben gekoppeld en vooral aan de eerste keer dat ze geseksualiseerd werden.

Ik vind dit een bijzonder gegeven, want een banaan is immers maar gewoon een banaan net zoals een jurkje een jurkje is, een bikini alleen maar een bikini en een slushpuppy een slushpuppy.

Ik heb dit werk gemaakt om de “schuld” van de seksualisatie weg te nemen van het object, het object kan er niks aan doen. Het gaat om de seksualisatie, niet het object waarop de seksualisatie geprojecteerd wordt.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 14 juni 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.