Lotte Visser

Visie

Ik ben ervan overtuigd dat de wereld kunst nodig heeft, in alle soorten en maten. Voor kinderen en volwassenen, van de gevangenis tot aan het bankwezen. Ik ben van mening dat het maken van oprecht contact met elkaar de oplossing kan zijn voor heel veel problemen in de maatschappij. De ongelijkheid, het onbegrip, de angst voor het vreemde… Alles kan worden opgelost wanneer er oprecht naar elkaar geluisterd zou worden, zonder oordeel. Als ik minister-president was, zou ik verplichte socratische gespreksvoering invoeren voor iedereen en altijd. Elkaar bevragen, oprecht luisteren en niet meteen al je mening klaar hebben. Even goed laten bezinken wat een ander zegt en bedoelt en dan pas reageren. Daarnaast zitten we als samenleving flink in ons hoofd. In de chaos van al onze cerebrale activiteiten vergeten we het belang van het lichaam. Mensen proberen de antwoorden op hun (levens)vragen uit hun hoofd te peuteren, terwijl het lichaam heel goed in staat is te vertellen wat een mens nodig heeft. Ook naar ons lichaam moeten we opnieuw leren luisteren. Ergens door de tijd heen zijn het hoofd en het lichaam van elkaar gedistantieerd geraakt, terwijl zij in feite samen één geheel zijn. Theater kan de bezoeker helpen de verbinding tussen hoofd en lichaam opnieuw te ervaren.

Inspiratie

Ik haal veel inspiratie uit de omgeving om me heen. Ik ben opgegroeid op Terschelling en de natuur begon altijd waar ik mijn huis uit stapte. Veel landschappen zijn kunst op zich. Theater kan ervoor zorgen dat een omgeving tot een andere wereld wordt getransformeerd, of intenser en met nog meer aandacht wordt beleefd. Het ervaren van de natuur brengt je terug naar de basis en met beide voeten op de grond terwijl theater de toeschouwer juist ‘optilt’ en meeneemt naar een andere wereld. Die tegenstelling vind ik heel uniek. Ik haal veel inspiratie uit de manier waarop Theater Gnaffel magische nieuwe werelden creëert die heel erg tot de verbeelding spreken. Anderzijds spreekt uit het fysieke werk van bewegingstheatergezelschap Schweigman& de kracht van gronding.

Ambitie

Ik wil mij na mijn afstuderen toeleggen op het maken van (jeugd)landschapstheater en hierbij educatieaanbod creëren. Mijn afstudeervoorstelling vindt bijvoorbeeld komende juli plaats in de duinen van Terschelling, met het publiek en de spelers op 1,5 meter afstand van elkaar. Dit omdat ik het van groot belang vind alsnog een fysieke ervaring voor de toeschouwer mogelijk te maken en deze fysieke ervaring ook belangrijk te maken in deze – nu meer dan ooit – digitale wereld. Ik wil mij verder verdiepen in de rol en de ervaring van het publiek en hoe ik als jonge maker de toeschouwers kan verbinden met elkaar en hun omgeving.

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.