Leyla Karaduman

Verwondering en waardering voor het alledaagse

We zijn door de tijd heen gewend geraakt aan onze omgeving, de objecten die zich hierin bevinden en de momenten die zich hierin afspelen, waardoor deze aan ons oog voorbijgaan. Ik noem dit het alledaagse. Onze omgeving moet telkens mooier, uitbundiger, opvallender of interessanter gemaakt worden, willen wij ons hierover verwonderen en er bewust aandacht voor hebben. We moeten telkens opnieuw geprikkeld worden, anders vinden we het maar ‘gewoon’. Het gewone wat ons door zijn alledaagsheid niet meer opvalt.

Als ontwerper ben ik van mening dat het niet de omgeving of ruimte is die aangepast moet worden, maar de manier waarop we ernaar kijken. Er is zoveel te zien als je maar goed kijkt en er de tijd voor neemt.

Als mens kunnen we onze omgeving beter in ons opnemen zodra we rust ervaren en ons geborgen voelen. Vandaar dat ik deze twee elementen inzet in mijn ontwerpen. Door de ruimte te vangen en in te kaderen zullen elementen van die ruimte je doen opvallen waar je normaal gesproken niet bewust aandacht voor hebt.

Voor mijn afstudeerwerk heb ik een plek in het academiegebouw gekozen waar elke dag vele studenten zich onbewust in voortbewegen, omdat ze gewend zijn geraakt aan deze omgeving. Hier heb ik op verschillende plekken afschermingen gemaakt d.m.v. stoffen met verschillende gelaagdheden. Hier zitten enkele kieren en zichtlijnen in verwerkt waardoor je blik gestuurd wordt. Ook zullen er verschillende detailleringen je doen opvallen, die als doel hebben om je even erbij stil te laten staan dat de kleine dingen belangrijk zijn. Wat ik over wil brengen is dat je bij jezelf gaat nadenken over wat nou echt belangrijk is. Moeten we alsmaar opnieuw geprikkeld worden of sluiten we ons te veel af voor het moois dat zich al om ons heen bevindt?

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 14 juni 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.