Launa Visser

De (on)genode gast

Scriptie

Liefde en frustratie gaan poot in poot
Wat is voor jou het antwoord op de vraag: “Wat zou je nooit willen missen in het leven?”. Het antwoord op deze vraag is voor mij heel simpel: een wereld zonder dieren - en de relatie die ik met hen heb - daar zou ik niet in willen leven. Voor mij is deze relatie tussen mens en dier niet meer dan normaal en een kwestie van normen en waarden. Maar hoe ouder ik word, hoe meer ik helaas ga beseffen dat dit in de wereld waarin wij leven niet altijd het geval is en de mens zichzelf vaak boven deze mooie wezens zet. In mijn onderzoek houd ik mij bezig met de relatie tussen mens en dier, voornamelijk hoe deze tot uiting komt in onze huidige manier van samenleven. Het is duidelijk dat ik een bepaalde gelijkwaardigheid tussen mens en dier mis. Door mijn passie voor interieurarchitectuur en liefde voor dieren te combineren, ben ik bij de volgende hoofdvraag voor mijn scriptie uitgekomen: “In hoeverre kunnen we de dieren in en rondom onze woning ruimte geven om te zijn?”.

Visie

Dieren. De een is er gek op, de ander ontwijkt ze liever. Toch zullen we in het huidige tijdperk met deze individuen moeten leren samenleven. De negatieve effecten van de mensheid op de planeet worden namelijk steeds vaker zichtbaar, waardoor deze dieren gedwongen worden te vluchten uit hun natuurlijke leefomgeving. Als ontwerper probeer ik mijn liefde voor dieren te combineren met mijn passie voor design om ruimte te maken voor dieren – van groot tot klein – in de menselijke leefomgeving. Ik heb mij tijdens mijn afstuderen bezig gehouden met de woning en hoe we deze kunnen omtoveren tot een stabiele basis voor het samenleven van mens en dier. Mijn liefde voor dieren zit in de genen.

Ik kan mij geen moment herinneren in mijn leven waarin ik thuis niet omringd was door (huis)dieren. Ik weet nog goed hoe mijn moeder in de zomermaanden libellen uit spinnenwebben redde en hoe mijn vader de halve tuin opgaf voor het plaatsen van een buitenverblijf voor onze katten. De inspiratie voor mijn project heb ik dan ook voornamelijk uit mijn “roots” gehaald. De specifieke plekken, elementen en aanpassingen die ik voor de woning heb ontworpen zijn gebaseerd op mijn geboortehuis en de dieren die hier zowel binnen als buiten leven. Het scheelt dat ik elke hoekje en gaatje in de woning na 23 jaar kan dromen, waardoor de basis van mijn ontwerp altijd helder was. Ik ben begonnen met het uittekenen van het huis in plattegronden en doorsneden maar al snel kwam ik erachter dat deze aanpak niet werkte voor mij als speculerend ontwerper. Het is voor mij belangrijk dat ik een bepaald gevoel bij mensen kan overbrengen en hen mee kan nemen in mijn wereld waarin dieren centraal staan. Het leek mij daarom beter om mij te focussen op de relatie tussen mens en dier die ik als ontwerper kan versterken door middel van architectuur. Uiteindelijk heb ik vijf plekken uit mijn geboortehuis nagebouwd in 1:5 maquettes, op deze manier zouden zelfs de kleinste spinnen de aandacht krijgen die zijn verdienen. Ik bleef mij continu afvragen wat ik nodig had om mijn verhaal over te brengen en gelukkig woont mijn vader nog steeds in dit huis waardoor ik elk weekend op en neer kon reizen voor extra foto’s, video’s, afmetingen, schetsen enzovoort. Als ontwerper ben ik erg trots op het feit dat ik mijn liefde voor dieren heb kunnen uiten in een persoonlijk verhaal dat op deze manier gekoppeld is aan architectuur en design. Ik ben van mening dat ik met mijn visie een stap in de goede richting kan zetten om de (dagelijkse) relatie tussen mens en dier in het huidige tijdperk op positieve wijze te versterken.

Doel

Er is op de wereld sprake van ongelijkheid tussen mens en dier, de waarde van een mens wordt namelijk vaker erkent dan die van een dier. Door de eeuwen heen heeft de mens diverse (positieve en negatieve) relaties met verschillende diersoorten opgebouwd. Hierdoor wordt er zelfs binnen het dierenrijk door de mens onderscheid gemaakt tussen verschillende dieren. Zo rouwen we bijvoorbeeld om het overlijden van onze hond Spike, maar staan we niet stil bij de slacht van koe nummer 27839. Het onderscheid dat we maken in waardering, behandeling en beschouwing van individuen gebaseerd op hun soort, wordt ook wel speciësisme genoemd. Deze term heeft de fundering gelegd voor mijn afstudeerproject. Ik heb mij daarin bezig gehouden met de ongenode dieren in en rondom onze woningen, zoals verstopte spinnen in de gevel en katten die door de woonwijk tippelen. Hoe kunnen we onze relatie met deze dieren versterken? In mijn afstudeerproject heb ik aanpassingen gedaan aan mijn ouderlijk huis. Zo is het dak bijvoorbeeld speciaal ontworpen voor duiven om te nestelen, kunnen muizen via een buizensysteem veilig door de woning bewegen en is het voor padden mogelijk onder de woning door te kruipen via uitgravingen onder de fundering. Met mijn project wil ik men op een speculatieve wijze laten zien hoe we deze dieren een plek kunnen geven om te zijn.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 28 juni 2022

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.