Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Kim Dunnewind

Interieurarchitectuur
Bachelor
IN BA Kim Dunnewind
IN BA Kim Dunnewind

Abiotiek binnen het wonen

SCRIPTIE

ONS VERLANGEN NAAR ABIOTIEK

Van jongs af aan ben ik opgegroeid op het platteland. Daardoor zijn de abiotische factoren altijd een onderdeel van mijn waarneming geweest. De aanwezigheid van de wind, het licht en het water is voor mij een vanzelfsprekendheid geworden. Wanneer dit in mindere mate aanwezig is verlang ik terug naar de ervaring met abiotiek. In mijn scriptie onderzoek ik waarom wij als mens verlangen naar abiotiek.

Ik heb mijzelf de volgende vraag gesteld: hoe kan ik de natuurlijke verschijning van abiotiek terugbrengen in de architectuur? De verschijning van abiotiek veranderde door de uitbreiding van de architectuur. De abiotische factoren waren voorheen in staat om overal te komen, maar door de bebouwingstructuur worden ze, ook vandaag de dag, steeds meer belemmerd. De ervaring wordt hierdoor beïnvloed en zorgt ervoor dat ons verlangen naar abiotiek groeit. De zondagse wandeling is dan ook een typisch cultuurbeeld, waarbij men het verlangen naar abiotiek wil vervullen. Deze momenten zijn schaars, ondanks dat het ons veel te beiden heeft. Men lijkt zich alleen te focussen op de beheerste en gemaakte omgeving. Terwijl juist de waarneming en bewustwording van abiotiek ons stil laat staan bij wat de wereld ons te bieden heeft. In mijn scriptie schrijf ik over de filosofische stroming fenomenologie. Deze stroming gaat over het stilstaan bij de waarneming en het ervaren van de verschijnselen in onze omgeving. Onze waarneming speelt namelijk een belangrijke rol binnen de ervaring met abiotiek.

 

VISIE

Mijn ervaringen met abiotiek zitten diepgeworteld. Dit is dan ook de aanleiding geweest dat ik mij hier meer in ben gaan verdiepen. De rust die de verschijnselen mij bieden mis ik vaak in de architectuur. Het valt mij op dat de huidige architectuur zich als een blokkade vormt voor de abiotiek. Licht, lucht, temperatuur, wind, water en bodem zijn vandaag de dag amper voelbaar en zichtbaar binnen de architectuur. Ze worden niet meer toegelaten en we sluiten ons hierdoor af van de factoren. Met name in de stedelijke omgeving krijgen ze een ander gestalte. In de stad word ik overvallen door de verschillende belevingen. Het ene moment ervaar ik bijvoorbeeld een groot schaduwvlak zonder harde wind en het andere moment wandel ik in de volle zon met een enorme sterke wind. Er gebeurt veel. De verschillende verschijningen van abiotiek, het verkeer is druk en het krioelt van de mensen. Op die momenten verlang ik des te meer terug naar de zintuiglijke ervaring met abiotiek op het platteland. Het is op dat moment een vanzelfsprekendheid voor mij dat ik me terug kan trekken naar het platteland en daar de natuurlijke verschijning van abiotiek kan ervaren. Die mogelijkheid ligt niet bij iedereen zo gemakkelijk voor de hand. Ik zie het dan ook als een uitdaging om die vanzelfsprekendheid ook voor mijn medemens mogelijk te maken.

Ik heb voor mijn afstudeerwerk een appartement ontwerpen op een bestaand gebouw in de stedelijke omgeving. Dit kan bijdragen aan het minimaliseren van de verstedelijking. Ik heb onder andere gekeken naar de verschijning van het licht en de wind op de gekozen locatie. Daarnaast heb ik onderzoek gedaan naar vorm in combinatie met de verschillende windrichtingen. Welke vorm geleid hierin de wind? En welke remt de wind juist af? Vanuit hier heb ik keuzes gemaakt welke gevels een meer open structuur konden krijgen binnen mijn ontwerp. Ook heb ik onderzocht hoe de wind, het licht en het water een wisselwerking met de architectuur aan kan gaan in plaats dat het een blokkade vormt. Ik heb gekeken naar wat materiaal hierin kan betekenen. Hiervoor heb ik materiaal testen gedaan om te achterhalen hoe ik de abiotische factoren voelbaar en zichtbaar kan maken binnen mijn ontwerp. Het ontwerp voor het appartement is ontstaan vanuit de antwoorden van mijn onderzoeken.

 

DOEL

Als ontwerper is mijn doel om een wisselwerking tussen architectuur en abiotiek te creëren. We zouden door middel van de architectuur weer meer in contact kunnen staan met de abiotische factoren. Het is daarbij van belang om de beheersing en maakbaarheid gedeeltelijk los te laten. Dit biedt namelijk de mogelijkheid om de factoren meer voelbaar en zichtbaar te maken binnen de architectuur. Het doel van mijn ontwerp is dat de abiotische factoren worden toegelaten. Ze zijn voelbaar en zichtbaar door de licht- en luchtdoorlatende elementen en wekken daarbij hun eigen stroom en warmte op. De zintuiglijke ervaring wordt versterkt door de bewegelijkheid en veranderlijkheid van bepaalde elementen in het appartement. Het appartement kan op deze manier ons verlangen naar abiotiek vervullen en ons tot rust brengen in de stedelijke omgeving.

Mijn doel is dat de architectuur zich niet als een blokkade vormt, maar juist een wisselwerking aan gaat met abiotiek. Zo kan er binnen de architectuur een ervaring met de abiotische factoren ontstaan.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 19 juni 2023

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.