Karel Bood

Eindwerk 

ARMOUR  
 
Iedereen draagt een pantser of een harnas, ook al is deze onzichtbaar. Wij als mens en ik als individu, hebben een schild om ons heen om onszelf te beschermen. En ook al glimt mijn harnas en zitten er gebruikssporen op het spiegelende metaal, de krassen die zich op het oppervlak bevinden zijn ervaringen die ik meedraag en van geleerd heb. Maar welke vormen kan dat harnas of pantser aannemen als het niet fysiek is? In mijn werk ben ik op zoek naar hoe mijn harnas er uit ziet en welke vorm het heeft. Een deel van dat harnas is mijn schetsboek, een plek waarin ik kan ontsnappen van de wereld. 

Scriptie 

ARMOUR 
 
In ARMOUR ben ik op zoek naar mijn harnas en hoe deze er fictief uit ziet. Het onderzoek naar het harnas in fysieke en niet-fysieke vorm is een onderzoek naar mijn zelfbewustzijn en dat van andere mensen. Want ik ben niet de enige persoon die een harnas draagt. 

Voor mijn scriptie heb ik mijzelf ook verdiept in het smeden en fabriceren van een aantal delen van een harnas. Dit was zowel een artistiek en educatief onderzoek voor mijzelf om te ontdekken hoe mijn harnas er uit ziet. Tijdens het smeden van deze onderdelen heb ik veel technische aspecten geleerd, zoals op de juiste manier een stuk metaal vormen naar eigen idee. Maar wat veel belangrijker was, is de ontdekking dat juist het maken, repareren en restaureren van dingen ook een onderdeel vormt van mijn harnas. En op die plaats speelt escapisme daardoor ook een grote rol binnen mijn scriptie. Dit kwam vooral doordat het smeden en restaureren van allerlei objecten een wereld creëert waar ik helemaal in op kan gaan. Ook al zijn er veel belangrijkere dingen te doen. 

Deze ervaringen zijn lessen die ik constant bij mij draag en het is ook een bron van mijn inspiratie. Juist door de materialen aan te raken en mijzelf te verdiepen, kom ik met mijn beeld op plekken die ik nooit had verwacht. En ik kwam tot de conclusie dat mijn harnas nooit volledig zal zijn. Omdat ik altijd onderdelen  toe blijf voegen door te leren. Zelfs wanneer er veel belangrijkere dingen moeten gebeuren. 

Visie 

Ik maak mijn werk met geheel egoïstische doelen en ik heb niet een motivatie waarvoor ik mijn werk maak. De simpelste manier waarop ik kan zeggen dat ik een beeld maak is omdat het onderwerp mij interesseert. Hetzelfde geld ook voor mijn interesses voor harnassen. Omdat het een langlopende interesse is, maak ik er beeld bij. En het beeld hoeft niet persé vlak te zijn, ook al ben ik opgeleid tot illustrator. Het kan immers ook het object zelf zijn. Maar als ik buiten mijn egoïstische motivaties terugkijk op mijn eindwerk zijn er wel degelijk een aantal dingen die ik wil zeggen. Want ook al wordt deze tekst geschreven met een toetsenbord en gelezen op een beeldscherm, wil ik mensen toch motiveren om de handen vies te maken en dingen zelf te gaan maken in plaats van het te dromen. Want wanneer je buiten je schild treedt en je routine breekt is je inspiratie eindeloos.  

Dit is ook mijn artistieke motivatie. Als ik een vaardigheid heb, is het veel leuker om er beter in te worden in plaats van het te verleren. Als ik die vaardigheden kan doorgeven en iemand kan inspireren is de cirkel rond. Dit komt ook door de mensen die ik heb ontmoet, doordat zij al heel veel vaardigheden hadden en die op hun beurt doorgaven en mij inspireerden.  
Ik kan met overtuiging zeggen dat het afstuderen mij heeft gemotiveerd om mijn interesses na te jagen. Ook al hadden zij niets te maken met de academie of het studeren. Maar dit gaf juist ook een nieuwe wind binnen in mijn wereldje. En na het afstuderen zal ik niet stoppen met leren aangezien ik toch mijn hele leven mijn interesses zal blijven na jagen.  

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 12 oktober 2020

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.